ऊन लागलं तपाले
डोईवर न्हाई शेला ।
नागर हाये धराचा
पाय बैल कुठं गेला ।
त्याले बी लागते ऊन
मारते झाडाले रेला ।
पानी पानी होते जीव
शोधू कुठं मी पेला ।
मांगच साल पाहा कस
देवानं पाऊस किती देला ।
कथा म्हणु का व्यथा
शेतकरी पाण्यानच मेला ।
डोये लागले अभायाले
नवस बायकोन केला ।
पीक होऊ दे म्हने बर
मंग घेउ आपनही शेला ।
संजय रोंघे
नागपूर
No comments:
Post a Comment