तुझं माझं

तू आग मी पाणी
चित्र तू मी वाणी ।
काळ्या पाटीवर
उमटते लेखणी ।
अवतरते तू कशी
शब्दांची कहाणी ।
शोभते जशी मलाच
माझी म्हणून रागिणी ।
सुंदर या माळेतला
मौल्यवान तू मणी ।
तुझं माझं जमेना
बघ क्षणो क्षणी ।
Sanjay R.

आकाशाला हात

करू कशी सुरुवात
टेकेना आकाशाला हात ।
आभाळ टाकायचे सारून
पावसाने केला घात ।
निसर्गाने दिले जीवन
जन्मोजन्मीची ही साथ ।
पाण्याविना कठीण सारे
देईल पाऊसच मात ।
Sanjay R.

रात्र

रात्र असते अंधाराची
सत्ता सम्पते दिवसाची ।
सूर्य होतो नजरेआड
अवतरते छवी चंद्राची ।
चांदण्यांचे चाले नृत्य
चढते नशा अंधाराची ।
हळू हळू सरतो होश
चाहूल लागते सूर्याची ।
पहाट होता रात्र सरते
सत्ता सुरू दिवसाची ।
Sanjay R.

चाहत

जीनेको क्या चाहीये
एक सांस है काफी ।
तन मन धन और क्या
रह गया सब बाकी ।

चाहतको कोन रोक पाया
बच्चाभी चाहता एक टॉफी ।
कभी न भरता ये दिल
बस दुनिया है एक झाकी ।
Sanjay R.

विठ्ठल विठ्ठल

ओढ मनात दर्शनाची
धरली वाट पंढरीची ।

डोई पावसाच्या धारा
सुखावणारा होता वारा ।

लोट माणसांचे तेथे ।
पांडुरंग उभा जेथे ।

भरून इंद्रायणीचा काठ
झाली पुंडलिकाची गाठ ।

भाव भक्तीचाच सारा
जगी विठ्ठल एक तारा ।

हात चरणाशी लागता
कानी तुकोबाची गाथा ।

वसता डोळयात मूर्ती
आली आनंदाला भरती ।

मखातून पडले बोल
जय हरी विठ्ठल विठ्ठल ।
Sanjay R.

सपना

तुझे पाने का

था सपना मेरा ।

रात अंधेरी है

कब होगा सवेरा ।

रातभर तडपा

अंधेरेसे घेरा ।

तोडकर लौटा

चांद का पहेरा ।

अब भी है सूरज

छिपाये चेहरा ।

बादल है बांधे

बारीश का सेहरा ।

Sanjay R.

उंच झोका

जितका उंच झोका
त्यात तितकाच धोका ।
उंचावर जाताच वाटे
अरे कुणीतरी रोका ।
पोटात उठतो गोळा
हृदयाचा चुकतो ठोका ।
मग वाटतो नकोच
इतका उंच झोका ।
Sanjay R.

कुठे पैशाचा अंबार

कुठे पैशाचा अंबार
कुठे फक्त अंधार ।

कोणी इथे निराधार
शोधतात आधार ।
बघा त्यांचे आचार
जीवन ज्यांचे लाचार ।
कुठले हे असे विचार
गेलेत कुठे सुविचार ।
सांगा किती हा भार
करेल का कोणी प्रहार ।
Sanjay R.

बांधते दुःखाशी गाठ

झेलून मी दुःख

बघतो सुखाची वाट ।

सुख दुरून जाते

बांधते दुःखाशी गाठ ।

बघतो जेव्हा जेव्हा

सुखाचा तिथे मी थाट ।

जणू सागराचा किनारा

जाते घेऊन सारेच लाट ।

सरी श्रावणाच्या येता

झुळझुळ वाहे पाट । 

शोधू कुठे मी आता

सुंदर तोच तो काठ ।

Sanjay R.

बदला

घेतो कशाचा तू बदला

नाही मार्ग कुठे मधला ।

नशिबाचे भोग सारे

कोण यातून सुटला ।

हास्य जरी असेल गाली

पापण्यात थेंब दडलेला ।

न कळे अंतराची व्यथा

दिसतो कुणास रडलेला ।

Sanjay R.

काळोख

दुःख जन्माचे भोगतो
जीवन पिंजऱ्यात जगतो ।

नाही मोकळे आकाश
दिसतो काळा प्रकाश ।

वाटते भय आकृत्यांचे
वसले काय डोळ्यात ।

अंतरात होते धडधड
हुंदका दाटला काळजात ।
Sanjay R.

गोड तुझे अभंग

भक्तीत तुझ्या रे मी

आहे असा दंग ।

गेलो मिळून अवघा

झालो एक रंग ।

वाटे ठाई तुझ्याच

राहावे संग संग ।

गावे सदा तुझेची

गोड तुझे अभंग ।

स्मरण तुझेची होता

मीही व्हावे पांडुरंग ।

विठ्ठल विठ्ठल जपावे

नामात व्हावे दंग ।

Sanjay R.

नाही मनाला ठाव

नाही मनाला ठाव

घेईल कुठे ते धाव ।

बघताच वाटे हवे

असते सदाच हाव ।

विचारेल कोण कोणा

काय रे तुझे नाव ।

ठेवील आपला ठसा

मग खाईल किती भाव ।

सांगा जरा कोण तो

आहे आपलाच राव ।

जातो उधळून सारे

सोसतो गहिरा तो घाव ।

नका सांगू काही आता

मोडला त्याचा डाव ।

फिरवा धरून त्याला

कुठवर त्याची धाव ।

सर्यास सांगतो आता

चोर मी झालो साव ।

Sanjay R.

अंतराचे धडधडणे

गाऊ कसे कळेना

माझे जीवन गाणे ।

वाटेवर क्षणो क्षणी

विचारांचे देणे घेणे ।

कधी ओलवतात कडा

कधी डोळ्यांचे वाहणे ।

गालात फुलते हास्य

आगळे जीवनाचे तराणे ।

आठवणीत काय किती

आतच हृदयाचे रडणे ।

आशेने बघतो जेव्हा

ऐकतो अंतराचे धडधडणे ।

Sanjay R.

लपला सूर्य कुठे

लपला सूर्य कुठे
वर आभाळ दिसते ।
सर सर येतो पाऊस
ऊन मात्र नसते ।

जिकडे तिकडे पाणी
भर भरून वाहते ।
जगणे झाले कठीण
नदीच झाले रस्ते ।
Sanjay R.

नवा सूर

आठवते मज ती वेळ

लोकडाऊन चा काळ ।

सगळेच बंद होते घरात

कुणीच नसायचे दारात ।

कळेना कोण कसा कुठे

वाटे जीवनाचे संकट मोठे ।

टळले आता संकट सारे

भीतीचे सावट झाले दूर

चला एकदा लावू सारे

सोबतीला एक नवा सूर ।

Sanjay R.

माझी मलाच सजा

विसरेल मी कसा

मनात तू माझ्या ।

आठवणीत विसरतो

मलाच मी तुझ्या ।

मनात भाव तोच

होईल कसा दुजा ।

नाहीस तू ही तर

माझी मलाच सजा ।

Sanjay R.

गरज

काय समजायचे ते समज
प्रत्येकाला असते गरज ।
आज जशी मला गरज
पडेल उद्या तुलाही समज ।
Sanjay R.

हवी तुझी साद

वाद हा कशाचा

हवा थोडा संवाद ।

मूक मी कसा राहू

मनही करतं नाद ।

नको काही मज

फक्त हवी थोडी दाद ।

गैरसमज आहे सारा

हवी तुझी मज साद ।

Sanjay R.

गैर समज

काय तुझ्या मनात
कसा हा समज ।
अबोला वाटे मज
तुझाच गैर समज ।

कळेना तुझे विचार
बंद झाले दार ।
झेलु कसा मी भार
होता तुझाच आधार ।

बघतो दूर आकाशात
मनास वाटते चिंता ।
शोधतो उत्तर प्रश्नाचे
सुटेल कसा हा गुंता ।
Sanjay R.

वाळूचे घर

चिमणीचे घर मेणाचे
कावळ्याचे घर शेणाचे ।
एकदा पाऊस आला धावून
कावळ्याचे घर गेले वाहून ।
स्वप्न होते आमच्या बाळूचे
घर बांधायचे मग वाळूचे ।
येऊ दे पाऊस कितीही
हातपाय त्याचेच बांधायचे ।
गडबड केली पावसाने तर
सूर्याला जाऊन सांगायचे ।
बांधले घर मग बाळूने
मजला चढला वाळूने ।
पावसात गेले घर वाहून
सूर्याला सांगायचे गेले राहून ।
Sanjay R.

छंद लागला

छंद लागला मज
वेड म्हणू का त्याला ।
मोबाईल हातात सदा
जसा तो इश्कचा प्याला ।

चढते नशा मज त्याची
सांगू मी कुणाला ।
आनंदाला येते भरती
रिझवतो मीच मनाला ।

देहभान हरपून सारे
विसरतो मी जगाला ।
छंद हा सुटता सुटेना
तळमळ होते क्षणाला ।
Sanjay R.

राजेशाही

कोण राजा कोण रंक

सम्पला तो नाटकाचा अंक ।

राजा गेला उरली प्रजा

वाटेल तशी सुरू आहे मजा ।

राजा राणी कथेत उरली 

राजकुमारी केव्हाच हरली ।

मी मी म्हणतो राजकुमार

जगणे त्याचे चाले उधार ।

गेलेत सारे संत्री मंत्री

उरलेत फक्त पातळ तंत्रि ।

Sanjay R.

आठवणी किती

आठवणी किती
साठलेल्या या मनात ।
भराभर येती पुढे
फक्त काही क्षणात ।

याद होते जेव्हा
धरतात फेर मनात ।
कधी मुखावर हास्य
कधी पाणी डोळ्यात ।
Sanjay R.

पाणीच पाणी

नको त्या आठवणी

नको ते विचार ।

वाळूचे घर बांधले

लाटेपुढे होते लाचार ।

जिकडे तिकडे पाणीच पाणी

नाही कशाचाच आधार ।

सतत पडतोय हा पाऊस

सोबत डोळ्यांनाही धार ।

घराला तर छत नाही

उरल्या कुठे भिंती चार ।

शेतात नुसतेच पाणी

डोक्यावर कर्जाचा भार ।

तापाने नुसता फणफणतो 

अंग ही  पडले गार ।

हसू कसा रडू कसा 

जीवनाचा तर हाच सार ।

Sanjay R.

रेशमी धागा

बंध प्रेमाचा कसा
जसा रेशमी धागा ।
तुटेल कसा सहज
अंतरात ज्याची जागा ।
Sanjay R.

पिंजरा

मन माझे पिंजरा
बंद त्यात भावना ।
बघतो दूर गगनात
जाऊ कुठे कळेना ।
Sanjay R.

भरारी

कशी ही दुनियादारी
वाटे किती ही भारी ।
कळेना मन कुणाचे
आभास सारे विषारी ।
खुले हे आकाश सारे
घेऊ कशी मी भरारी ।
दूर गगनात फिरतो
वाटे मीच हो विचारी ।
Sanjay R.

धावा

लय झाला पाऊस
थाम्ब न रे बावा
वावरात निस्त पानी
करू कोनाचा धावा ।
घरात पानीच पानी
लेकरायचा पहा कावा ।
सारंच त डुबलं आता
कोण देईन  ठावा ।
Sanjay R.

लग्नाची बेडी

कशी असते सांगा
लग्नाची बेडी ।
स्वातंत्र्य हिरावते
गळ्यात पडते वेडी ।
वाढते मग जवाबदारी
अवस्था वाईटच थोडी ।
पण काळजी घेते ती
करते लाडी गोडी ।
धक्का बसतो कधी
इतकी काढते खोडी ।
सुखी जीवनाची असते
सोबत तिचीच जोडी ।
Sanjay R.

विश्वास

पडेल कसा कमी
माझा आत्मविश्वास ।
मोकळ्या हवेत मी
घेतोच आहे श्वास ।
नाही उरलेत आता
काही कशाचे ध्यास ।
स्मरण होताच तुझे
मिळतो मज विश्वास ।
Sanjay R.

आत्मविश्वास

मनात एकच ध्यास
करितो तयाचे प्रयास ।
अजूनही आहे विश्वास
भरतो एक एक श्वास ।
नाहीत आता आभास
आहे फक्त आत्मविश्वास ।
Sanjay R.

प्रेमाची वाट

कुठे थांबते ही वाट
एकदा होताच गाठ ।
वळणा वरून फिरते
सुटेना क्षणभर पाठ ।

लगबग ज्याची किती
सोडवेना कधी काठ ।
परतते आली जशी
जणू सागराची लाट ।

आठवण सुटता सुटेना
हृदयात रुतून दाट ।
रात्र निघते जागून
केव्हा होईल पहाट ।

हरपते भान सारे
विचार होतात सैराट ।
नकळत वळती पाऊले
सुखावते प्रेमाची वाट ।
Sanjay R.

वाट

वाट कुठे ही साधी सरळ
काटे कुटे त्यात किती ।
मनात भरते धडकी
मग वाटते सारखी भीती ।
मनात सारखी चिंता
वाटे कशास मारली मती ।
थांबतात अचानकच श्वास
कधी थांबते हृदयाची गती ।
वाट जरी ही वाटे प्रेमाची
कठीण आहे ही अती ।
जपून चाला या वाटेवर
जायचे असेल जर सती ।
Sanjay R.

डोळ्यांची भाषा

डोळ्यांची भाषा सांगा
कुणास कळेना ।
भाव मनातले होतात व्यक्त
वाटते बघावे परत पण
मानच हो वळेना  ।
Sanjay R.

सात जन्माची जोडी

तुझी माझी आता ही
सात जन्माची जोडी ।
सुख दुःख घेऊ वाटून
त्यातच आहे गोडी ।
दूरचा आहे हा प्रवास
सागरात निघाली होडी ।
कुठे किनारा सागराचा
नेऊन लाट तिथे सोडी ।
Sanjay R.

तिथेच जुळते जोडी

नशिबाचा खेळ सारा
तिथेच जुळते जोडी ।
आयुष्यभर पुरते मग
अवीट संसारात गोडी ।
Sanjay R.

रिमझिम पाऊस

सांग असा कसा रे
तू पाऊस ।
कुठे पडतो नि......
कुठे पडत नाहीस ।

रिमझिम तू पडतो
वाटते किती हाऊस ।
झड लावतो जेव्हा
अंत नको रे तू पाहुस ।

वाट पाहतात सारे
तुझ्या येण्या अन जाण्याची ।
उमगते मग आम्हा
गरज किती रे पाण्याची ।

थेंब येतो जेव्हा डोळ्यात
हुंदका दाटतो गळ्यात ।
थेंब थेंब भिजून माती
अंकुर फुटतो मळ्यात ।
Sanjay Ronghe

मुक्ती आता हवी

थकलो कंटाळलो

मुक्ती आता हवी ।

जाऊ कुठे मी आता

हवी वाट एक नवी ।

रोजच असते सकाळ

पूर्वेला उगवतो रवी ।

रात्र असते काळी

बंधनात तू अवि ।

Sanjay R.

कुठे मुक्ती

बंधनातून या कुठे मुक्ती
निष्फळ होतील साऱ्या युक्ती ।

जीवनाचे तर रंग अनेक
नाही बंधन नाही सक्ती ।

मनात आहे एकच भाव
करतो मी तुझीच भक्ती ।

विश्वास माझा ढळला नाही
हवी मजला तुझीच शक्ती ।
Sanjay R.

हवे एक बंधन

नको आता मुक्ती
हवे एक बंधन ।
परत एकदा बघा
करा जरा मंथन ।

विचारांना नाही
कुणाचा लगाम ।
वागणूक झाली
किती ही बेफाम ।

नाही कुणाचा मान
विसरलो सन्मान ।
मिरवतात सारेच
स्वतःचा अभिमान ।
Sanjay R.

तांडव

करतात तांडव या लाटा

परततात आपल्या वाटा ।

असे कसे हे वादळ उठले

सोबत पाऊस वारे सुटले ।

नदी नाले ही बेफाम झाले

बुडऊन अंगण पाणी आले ।

जिकडे तिकडे पाणी पाणी

सांग पावसा तुझी कहाणी ।

होते नव्हते सारेच बुडले ।

घर कुठे ते छप्पर उडले ।

थाम्ब थाम्ब रे तू पावसा ।

रात्र झाली बघतो दिवसा ।

सूर्य कुठे तो कसा दिसेना 

भरले आभाळ  चूप बसेना ।

Sanjay R.

अंतर मनातले

नको दूर जाऊ
स्वप्न एक पाहू ।
अंतर मनातले
नको त्याचा बाऊ ।
धरून हात आता
सोबत थोडं धावू ।
जीवाला जीव हा
एना थोडा लावू ।
Sanjay R.

षडयंत्र

विनाशाचे एकच तंत्र

चाले सगळे षडयंत्र ।

खेळ बिघडवतो कोणी

कानात फुंकतो मंत्र ।

बघे बघतात सारे

सोडते प्राण ते यंत्र ।

Sanjay R.

अंतर मनातले

नको दूर जाऊ
स्वप्न एक पाहू ।
अंतर मनातले
नको त्याचा बाऊ ।
धरून हात आता
सोबत थोडं धावू ।
जीवाला जीव हा
एना थोडा लावू ।
Sanjay R.

वाट प्रेमाची

असू दे दोन टोके कशाची
जुळणार नाही रीत जगाची ।
मिळतील जिथे ती दोन टोके
तीच तर वाट असे प्रेमाची ।
Sanjay R.

अंतर दोन पावलांचे

अंतर किती हे
फक्त दोन पावलांचे ।

पाऊल एक तुझे
दुसरे पाऊल माझे ।

नाही कुठे दुरावा
हवा कशाला पुरावा ।

मनाला तर हवा
मेळ भावनांचा ।

हृदय झाले एक
श्वास जीवनाचा ।
Sanjay R.

नाही आभास

तुझ्या आणि माझ्यात
असले जरी अंतर ।
मन झाले आहे एक
असते सोबत निरंतर ।
माझा आहेस तू श्वास
हृदयाचा तूच विश्वास ।
नाही कुठला आभास
सदा असतो तुझा ध्यास ।
Sanjay R.

मैत्री

मित्र तर मित्रच असतो
कधी का तो शत्रू होतो ।

जीवाला लावतो जीव
प्राणास तो प्राणही देतो  ।

सुख दुःखात असते साथ
संकट सारे डोक्यावर घेतो ।

मैत्रीला आहेच कुठे पर्याय
मैत्रीचा वसा अंतावरी नेतो ।
Sanjay R.

राधे राधे

कोण मित्र कोण शत्रू

ओळखणे नाही साधे ।

ओळख कशीच पटेना

येईल कोण  असे मधे ।

राहून कुठे हो चालते

एकदमच असे साधे ।

जातो टोपी देऊन कोणी

म्हणतो मग राधे राधे ।

Sanjay R.