" हम तुम "

तपती अंगारोमे
क्यु जला रही हो ।
सपने तो हुवे चुर
क्यु सुला रही हो ।
भुले तो कबके थे
यादे क्यु दीला रही हो ।
अब तो आसु भी न रहे
क्यु रुला रही हो ।
रासते कबके बिछडे
चौराह क्यु दीखा रही हो ।
तुम हम एक ना अब
दुख तबभी पीला रही हो ।
Sanjay R.

" दिवाळी आली खीसा खाली "

आली आली
दिवाळी आली ।
रंगल्या भींती
सफाई झाली ।
नवीन कपडे
साडी मखमली ।
खरेदी सोबत
बरीच झाली ।
लाडु अनरसे
चिवडा चकली ।
दागीने काही
असली नकली ।
दीवे फटाके
तोरण माळी ।
भरला उत्साह
घरात खुशयाली ।
मुलांच्या बघा
आनंद गाली ।
पुजन लक्ष्मीचे
खीसा खाली ।
Sanjay R.

" आली दिवाळी नाही नव्हाळी "

दीन दीन दिवाळी
आता राहीली नाही नव्हाळी ।।
धनच नाही नशीबात तर
धनत्रयोदशीला वाजवाची कशी टाळी ।।
वध करुन नरकासुराचा
करायचे अभ्यंग स्नान सकाळी ।।
लावल्या असत्या दीप माळा
सरले तेल आली दिवाळी अकाळी ।।
नेहमीच करतो आराधना
पावग लक्ष्मी नक्की तु यावेळी ।।
भाउ बिजेला बहीणीची माया
ओवाळणीला नाही खिशात पाकळी ।।
कसली ही दिवळी कसली नव्हाळी
जिवन आमचे ही नेहमीचीच
टवाळी ।।
अजुनही आहे आशा
तुटेल कधी तरी ही साखळी ।।
Sanjay R.

" रात्र का ही अशी "

रात्र का ही अशी
वाटे कधी हवीहवी तर
भासते कधी नकोशी ।
दडताच चंद्र नभाआड
टिमटिमती चांदणी
उधळते चमचम आकाशी ।
काळ्या भयाण रात्री
चंद्रा विना  ती चादणी
झळकते तीची उदासी ।
लागताच चाहुल सुर्याची
होतात लुप्त सारेच
प्रगटतो प्रकाश विनाशी ।
Sanjay R.

" कळत नाही "

कळतं पण
वळत नाही ।
नको तेच
टळत नाही ।
धावा कितीही
पळत नाही ।
फिल्टर लाउनही
गळत नाही ।
पेटवा कितीही
जळत नाही ।
चक्कीत टाका
दळत नाही ।
मनातली त
ढळत नाही ।
तुजविण कुणीच
छळत नाही ।
सांगु कुणास
कळत नाही ।
Sanjay R.

" चंद्र तारे "

हवेत कशाला तुला
चंद्र आणी तारे ।
मांडतात आकाशी
नुसतेच पसारे ।
कधीतरी येतील
जातील घेउन वारे ।
सांग गुलाब मोगरा
देइल मी सारे ।
लेखणीतुन फुलु दे
कवितेचे पिसारे ।
Sanjay R.

" नवी सकाळ "

सुर्याच्या किरणांसोबत
दरवळतो सुगंध गुलाबाचा ।
संचारतो आनंद आणी उत्साह
झालो चातक मी श्वासाचा ।
रोज नवरंगी फुलांना
घेउन येते एक नवी सकाळ ।
वाटते केसात तुझ्या माळुनी
वेचावे गुलाबी हास्य मधाळ ।
Sanjay R.

" विचार "

नको करुस काहीच तु
आत्मचिंतन हे नाही बरे।
उगाच ताप नको डोक्याला
झालेत वेडे खुप सारे ।

स्वच्छदी तु जगुन बघ
खळखळुन थोडे  हसुन बघ ।
फसवे इथे आहे सारे
दिवस आजचा जगुन बघ ।

कष्टा विना नाही फळ
पावलो पवली आहेत गळ ।
निर्धार पक्का हवा मनाचा
जिवनाला मग येयील बळ ।
Sanjay R.

" एक सकाळ "

रोजचीच एक
नेहमीसारखी सकाळ ।
फेकली सुर्यानं
प्रकाशाची माळ ।
दुर मंदीरात चाले
विठ्ठल नामाचा गजर ।
धावपळ सार्या जनांची
आहे भुकेले पोट हजर ।
पोट बघुन छोटे मोठे
भुकेचा तसाच आकार ।
अत्रुप्त नेहमीच आतमा
नाही कशालाच नकार ।
Sanjay R.

" आली दिवाळी "

” आली बघा दिवाळी ”

आली बघा दिवाळी
चला जाउ खरेदिला ।
खिशात नाही पैसा
कर्ज काढुया खर्चाला ।
चंपु गंपुला नवा शर्ट
हवी साडी रमीला ।
फाटका शर्ट टाचुन घेउ
चालेल मग दिवाळीला ।
मिठाइ फटाके महाग फार
चिवडाच ठेउ फराळाला ।
पावसान यंदा सार नेल
गवत उरलय उपासाला ।
sanjay R.

" चोर कवितेचे "

" कविता चोर "

आजकालचे चोर भाउ
लयच झाले गा भारी ।
त्यायले कायबीन दिसो
चोराटी त्यायची असते तयारी ।
ढुंडुन ढुंडुन शब्दायले
लिवतो आमी कविता  ।
इचीन तं ह्यो खोडुन नाव
दाबते आमाले जीता ।
तोंड दाबुन सहन करतो
यायच्या बुक्क्याचा मार ।
मानतो त्याले आमी मोठा
एफ बी वरचा यार ।
ग्यान सांगते आमालेच
काय झाल घेतलीतं ।
शब्दायले जलम का
तु एकल्यानच देतं ।
लय हायेत मोठ्ठे कवी
थेतं काइ नाइ मनत ।
दोन लायनी लिवुन तु
बसते आमच्यावर जयत ।
सांगु नको कोनाले
हे तुयी हाये कविता ।
पटवाचं हाये मलेबी
लिवतो मी बीन गीता ।
Sanjay Ronghe
Nagpur.

" कोजागीरी "

ठेवलं आहे हो
दुध उकळायला ।
थांबायचं आता थोडं
चंद्र दुधात बघायला ।
अम्रुताचा होइल वर्षाव
घेउ मग प्यायला ।
नाही ना धरवत धीर
या सारे भुलाबाइची
गाणी गायला ।
Sanjay R.

काट्यात फुललास
गुलाबाच्या फुला ।
मन घेइ माझे
आनंदाचा झुला ।
Sanjay R.

" माळ भावनांची "

निरागस चेहरा तुझा
मनास माझ्या भावला ।
नजरेत जादु अशी
बाण ह्रुदयी लावला ।
एक एक शब्द तुझा
कानास माझ्या गावला ।
ओठही झाले आतुर
ओठांनाच प्यायला ।
गालावरची लाली तुझ्या
खुणावते बघ मला  ।
केस काळे पुढ्यात आले
मनास माझ्या गुंतायला ।
गुरफटलो मी तुझ्यात आता
सांगु कसा मी कुणाला ।
जाण तु भाव मनाचे
माळ भावनांची ओवायला ।
Sanjay R.

" कल्पनेत मी "

बघुन तुझ्या डोळ्यात
मलाच मी विसरलो ।
ठेउन तुज ह्रुदयात
तुझ्यात मी हरवलो ।
हवे मज क्षण तुझे
कल्पनेत मी विसावलो ।
तु आणी मी सांगतो तुज
अंतरंगात स्थिरावलो ।
Sanjay R.

" तुम यादोमे सनम "

आपकी हर अदापे
मर मीटे थे हम ।
हुवे थे आपके जादा
और खुदके कम ।
न थे कुछ सपने
न थे कोइ गम ।
ओठोपे मुस्कुराहट
आखे कुछ नम ।
अब भी वही चाहत
तुम यादोमे सनम ।
Sanjay R.

* तरंग "

तुझ्यासारखं कुणी
जिवनात असावं
मीही मग हट्टानं
हलकेच रुसावं ।
तुनेही मला हलकेच
कुशीत तुझ्या घ्यावं ।
राग आणी लोभ सारा
अंतरात विळुन जावं ।
Sanjay R.

" नाव जिवनाची लागेल पारी "

कवितेला तुझ्या
दुखाः ची झालर ।
पुढे अजुन बघ
आहे आनंदाची घागर ।

सुखापुढे दुखः
होते अती भारी ।
हिरमुसलेलं मन
करी जिवन विषारी ।

सुख आणी दुखः
दोन्ही एका दारी ।
नाव जिवनाची
लागेल मग पारी ।
Sanjay R.

" उत्तर प्रश्नाचे "

काही प्रश्नांना
नसते उत्तर ।
प्रश्न भलेही
असो सत्तर ।
शोधता शोधता
सरते जिवन ।
प्रश्नच उरतो
असतो गहन ।
नसता उत्तर
चिंता भारी ।
मनास बोचे
तिक्ष्ण तुतारी ।
शेवटाला मागे
उरते शुन्य ।
धडपड सारी
होण्यास धन्य ।
Sanjay R.

" जाउ या चला खरेदीला "

आले सणासुदीचे दिवस
जाउ या चला खरेदीला ।
गंपुला शर्ट प्यांट घेउन झाला
निघाला दम वस्तु शोधायला ।
बायकोनं घेतली मोरपंखी साडी
फिरलो बाजार मॅचिंग बघायला ।
जिकडे तिकडे माणसांचाच बाजार
शेवटी कंटाळलो तिथल्या गर्दीला ।
अबोला सांगे घरी आलो तेव्हा
पाकीट मोठ्ठे पाहीजे खरीदायला  ।
Sanjay R.

" मन "

रुपानं तुझ्या केलं वेडं
मन सारखं करतय पिच्छा ।
खुप वाटतं मला
घ्यावा तुझ्या गालाचा गुच्चा ।
कळालं का तुला
आहे कीती मी मनाचा सच्चा ।
बर्याच दिवसांपासुन
घेउन मी फिरतोय फुलांचा गुच्छा ।
तु फक्त हो म्हण
करील पुर्ण सार्या तुझ्या ईच्छा ।
Sanjay R

" स्वप्नांचा ध्यास "

एक लांब खोल श्वास
सुगंध फुलांचा खास ।
नेत्रांना शोधाचा हव्यास
मनात स्वप्नांचा ध्यास ।
काय ते असेल खास
सदा चालती प्रयास ।
क्षणात बदलती कयास
छळतात मज आभास ।
उलगडे ना जिवनाचे तास
का झालो तुझाच मी दास ।
Sanjay R.

" घरटे उडुन गेले "

गेले सुकुन झाड
का फुटेल पालवी तया ।
घरटे उडुन गेले
उरली ना कुणाची माया ।
वणवण भटकतो आता
सुकुन गेली ही काया ।
मन झाले निरर्थ
तुटला जिवनाचा पाया ।
Sanjay R.

" तु आणी मी "

बघुन तुझ्या
रुपास मी ।
गेलो विसरुन
मलाच मी ।
हास्स्य तुझे
आनंद मी ।
क्षणी दुखा:च्या
उदास मी ।
मनात तु
तुझ्यात मी ।
नेत्रात शोधतो
का तुझाच मी ।
Sanjay R.