" विचार "

असेच काही तरी
विचार येतात मनात ।
शब्द रूपानं अवतरतात
काव्य होऊन पानात ।
Sanjay R.

" जिंदगी क्या है तू "

देखी जब तस्वीर उनकी ।
न जाने दिलको क्या हुवा ।
खो गये तस्वीरमे और लगा
जिंदगी है आग और हम धुवा ।

हर कदम हर वक्त बस
जलते रहे हम ।
ना आखो मे असू
ना दिल मे गम ।
फिरभी लागता
जिंदगीमे कुछ तो है कम ।

रास्ता लंबा कितना
चालते राहना है अब ।
सुख दुःख तो साथी है
पर कोई न होगा तब ।
Sanjay R.

" इयर एन्ड "

सरले हे वर्ष आता
मनात बरेच उरले ।
झाले किती पूर्ण आता
निश्चय जे जे धरले ।
जिकण्याचे स्वप्न होते
परी तेचि हरले ।
वर्षाचे दिवस किती
मोजून पूर्ण भरले ।
अजूनही मन हे रिते
ठाव कुणास किती उरले ।
जगायचे आनंदात अजून
निश्चय मनाशीच ठरले ।
Sanjay R.

" नका विचारू वय "

प्रश्न एक भारी
ग वय काय पोरी ।
म्हणू नका काकू
उत्तर मिळेल सॉरी ।
मी नाही काकू
यंगच मी नारी ।
झाले थोडी जाड पण
वळून बघतात सारी ।
बघ जरा तिकडे
दुसरी कोणी म्हातारी ।
मी तर आहे अजूनही
इंद्राघरची परी ।
परत नको करुस
असली चौकशी सारी ।
वय कुणी सांगतं का
फालतूचिंच हुशारी ।
Sanjay R.

" चार ओळींचे दार "

" " चार ओळी " "

" दार "

न्हाई भीती न्हाई छत
सताड उघडं दार ।
आनंदी सारे झोपळीत माह्या
ह्याच जीवनाचा सार ।
Sanjay R.

" अतूट बंध "

तुझ्या आणि माझ्यातला
एक अतूट बंध ।

जसा अंगणात फुलला मोगरा
आणि दरवळतो सुगंध ।

चल वेचू या दोघेही यातून
मैत्रीचा आनंद ।
Sanjay R.

----------- ------------------

" नातं "

तुझं माझं नात
गीत मंजुळ गात ।
स्वर अंतरातले त्यात
आहेत ते सात ।
Sanjay R.

------------------------------

" प्यार मेरा "

तू क्या जाने प्यार मेरा
याद करता हु चेहरा तेरा
खो जाता हु यादोमे तेरे
लागती तुम हो हर सितारा
गालोमेही सही हसदो थोडी
झूम उठेगा आसमान सारा ।
Sanjay R.

-----------------------------------

" सरली रात "

सरली रात
उजिडल आता
पडलं झाकटं ।
उठ ना बाबू
शिवाचं हाये
पूरच घर फाटकं ।
Sanjay R.

--------------------------------

" गुलाब "

गुलाबाचा रंगच किती न्यारा
वाटते साऱ्यायलेच प्यारा ।
संग काट्यायच्या रायते तरी
देते कोमय मनाचा इशारा ।
Sanjay R.

------------- ---------------------

" माझ्या मनातले आभाळ "

" माझ्या मनातले आभाळ "

मन आभाळ आभाळ
येई भरून क्षणात ।
कधी होई रिते सारे
नसे विचार मनात ।

कधी नजर गगनात
दाटे अंधार अंतरात ।
होई घालमेल मनाची
थेंब पाण्याचा डोळ्यात ।

कधी वाटे घेउन भरारी
जावे दूर आकाशात ।
तोडून चंद्र आणि तारे
पेरावे अंगणात ।

बाग फुलेल चांदण्यांची
चंद्र हसेल नभात ।
निरखावे रूप त्याचे
बसावे गीत आनंदाचे गात ।

मन आभाळ आभाळ
येई भरून क्षणात ।
नाही होणार रिते सारे
ठेवले आहे एका कणात ।
Sanjay Ronghe
Nagpur

" नवं वर्ष स्पेशल "

दिल चाहता है
करू मै मस्ती ।
लडखडताहेत पाय
झाली जास्ती ।
पाणी टाकूनच प्यायची
नहीतर
यायची आफत नसती ।
Sanjay R.
🥃🥃

" वृद्धावस्था "

काय आलेत दिवस
झाली कशी अवस्था ।
मुलं मुली गेलेत दूर
डोळे पाहताहेत रस्ता ।

हात पाय थकलेत आता
थरथरते अंग, वाटते भीती ।
म्हातारे झालेत डोळे
आसवही गळणार किती ।

कान अधू डोळे अधू
नाही कुणाची साथ ।
विसरू नको देवा मला
तुझाच रे मदतीला हात ।

आठवणींचा डोंगर उलटतो
होते विचारातच पहाट ।
नकोच वाटतो सूर्योदय
शोधतो अंधारातच वाट ।
Sanjay R.

" निमंत्रण "

92 वे अखिल भारतीय मराठी साहित्य संमेलन, यवतमाळ ,

कविकट्टा काव्य मंचावर माझी वर्हाडी कविता "माह्या वऱ्हाडाची माती "

ही कविता सादर करण्या साठी निमंत्रण प्राप्त झाले 

आयोजकांचे खूप खूप आभार 

" वा रे कांदा "

किती रडवी हा कांदा
कित्येकांचा झाला वांदा
कुणी घालतो गळ्यात फंदा
घासही खाली उतरत नाही
फोडणीला हवा एकच कांदा
नसेल तो तर होतो वांदा
Sanjay R.

" शब्द अंतरातले "

शब्दा विन कुठली वाचा
अंतरात त्याचा ढाचा ।

जोडी मानाचे बंध
देई शब्दच आनंद ।

फुलावी मुखावरी हास्य
देई नेत्रात अश्रू ,भाष्य ।

कधी वाटे कर्णास गोड
कधी तुटे नात्याची जोड ।

शब्द शब्दातले अंतर
प्रवाह शब्दांचा निरंतर ।

मुखातून ध्वनित शब्द होती
कागदावरी ते अवतारती ।

गुणगान शब्दांचे गावे
अंतरात तेचि विसावे ।

सारेच आहे आपुल्या हाती
घात शब्दच करून जाती ।

फुलवू चला शब्दांची बाग
सापडेल आनंदाचा माग ।
Sanjay R.

" राम कृष्ण हरी "

मानसाचं जीवन

लयच भारी ।

खटपट केली का

होते काय तरी ।

बसून रायल्यानं

काय भेटन घरी ।

मेहनत कराले

फिरा दारोदारी ।

देव बी भेटते

केली का वारी ।

करा खटपट

राम कृष्ण हरी ।

Sanjay R.

" मित्र "

दूरच हवा सगा सोयरा
मित्र माझा किती तू बरा ।
सुखदुःख येता जवळ जरा
उभा पाठीशी मित्रच खरा ।
Sanjay R.

" प्रश्न "

परीक्षेचे दोन भाग
प्रश्न आणि उत्तर ।

का ! एक प्रश्न
म्हणून एक उत्तर ।

प्रश्नाला परत प्रश्न
नसतेच मग उत्तर ।

आयुष्य पडे अपुरे
प्रश्न सतराशे बहात्तर ।

विचारांचा खेळ सारा
नसे कुठलेच उत्तर ।

जीवन होई प्रश्न
जगतोय हेच उत्तर ।
Sanjay R.

' याद "

तू क्या जाने
प्यार मेरा ।

याद करता हु
चेहरा तेरा ।

खो जाता हु
यादोमे तेरे ।

लागती तुम हो
गगन का तारा ।

गालोमे ही सही
मुसकुराओ थोडी ।

झूम उठेगा
आसमान सारा ।
Sanjay R.

" ओम शांती "

होते किती
डोक्याले ताप ।
तोंडातून निघते
शिव्या शाप ।
ह्रीदयाले लागते
मोठी धाप ।
नकाच मारू
फालतू थाप ।
दवडू नका
अंतरीची वाफ ।
भानगळच नको
करा शांतीचा जाप ।
Sanjay R.

" माझ्या मनातली कविता "

संजय रोंघे
" माझ्या मनातली कविता "

मन माझे निराकार
कधी घेइ ते आकार ।

बांधी सुमनांचे हार
फुलती पुष्प हजार ।

कधी वाटे सारा अंधार
अंतरी मग होई प्रहार ।

मनाला मनाचा होकार
कधी मनच देई नकार ।

आनंदाची होता बहार
अंतरात उडती तुषार ।

दु:खाचा होता आजार
मग ह्रुदय होई तार तार ।

लेखणी भरता हुंकार
संगे शब्दांचा आधार ।

घेई जन्म ओळी चार
त्यात जिवनाचा सार ।

असंख्य झेलुनही वार
जशी गीत गाते सतार ।

लेउन सुख दु:खाची विजार
पेलतो मी आयुष्याचा भार ।

Sanjay Ronghe
Nagpur

" पोट्टे इचित्तर "

गावचे आमच्या
पोट्टे भाय इचित्तर ।
पोऱ्यायच्या नावानं
लिहे थे पतर ।
थातूर मातूर कागद भरून
लावे त्याले अत्तर ।
तिकीट नसे लिफाप्याले
दंड पडे बत्तर ।
पोट्टे आमच्या गावचे भौ
लयच इचित्तर ।
Sanjay R.

" नदी "

आमच्या गावले
होती एक नदी ।

तपते लयच ना
उन्हाळ्या मधी ।

होत न्हाई पाऊस
पावसायात कदी ।

पार आटून गेली
रायली न्हाई सुदी ।

वाटन बी नाई तुमले
होती नदी कधी ।

लय हाल उन्हायाचे
पानी दिसते डोयामदी ।
Sanjay R.

" मैत्री एक आनंद "

तुझ्या आणि माझ्यातला
एक अतूट बंध ।

जसा अंगणात फुलला मोगरा
आणि दरवळतो सुगंध ।

चल वेचू या दोघेही यातून
मैत्रीचा आनंद ।
Sanjay R.

" झोपडी "

न्हाई भीती न्हाई छत
सताड उघडं दार ।

पैसा अडका काय कामाचा
श्रीमंत मनाले सांगा कायचा भार ।

सुखा दुखा मंदी एक सारे
देतेत यकमेकाले आधार ।

आनंदी सारे झोपडीत माह्या
ह्याच जीवनाचा माह्या सार ।
Sanjay R.

" तूच माझा श्वास "

जीवनात माझ्या तू आलास
सुख दुःखात तूच धीर दिलास ।

का रे अर्ध्यातच सोडून मज
असा रे तू निघून गेलास ।

सांग संख्या तुजविण मी
आता घेऊ कशी रे श्वास ।

स्मृती तुझ्याच रे मनात माझ्या
तुजविण नकोच वाटतो हा प्रवास ।
Sanjay R.

" अच्छे दिन येतेच आता "

अच्छे दिन येतेच आता
थांब ना वो थोडं ।

लग्नात न्हवत दिल मले
तुया बापानं घोडं ।

रिक्षामंदी आलतो तवा
काराले तुले जोड ।

अच्छे दिन येतेच आता
थांब ना वो थोडं ।

लय शिरमंत सासरा मने
दोस्ताय मंदी होड ।

भापकाच निस्ता दावला त्यानं
अंदर पोकळ फोड ।

अच्छे दिन येतेच आता
थांब ना वो थोडं ।

जाऊ दे झालं लगन आता
वाटते तूच मले गोड ।

फकस्त होऊ नको अप्पू
रायजो थोडी रोड ।

अच्छे दिन येतेच आता
थांब ना वो थोडं ।

कायची कायची हाऊस तुले
घेऊ नको लोड ।

साऱ्याच इच्छा पुऱ्या करिन
हट्ट तुया सोड ।

अच्छे दिन येतेच आता
थांब ना वो थोडं ।

अमदा न्हाई पिकलं मुन
रायली कर्जाची तोड ।

पुढच्या साली जमन भजन
देतो सोन्याची मोड ।

अच्छे दिन येतेच आता
थांब ना वो थोडं ।
Sanjay R.

" संसराले आग "

संसाराले आग लावली
ढीग भर या कर्जानं ।
पेउन आता मस्त होतो
जमवलं या दारूनं ।

कायचीच न्हाई फिकीर
भार उचलला बायकोनं ।
पाच पन्नास अशेंच जमते
बायकोबी देते धवसीनं ।

बरं लयच मले वाटते
जमलं सार हिमतीनं ।
बिन बापाचे लेकरं मंग
कशे जगले असते मैतीनं ।
Sanjay R.

" मातीमोल जीनं "

घर पहा तुटकं आन
घालाले फाटक ।

सांगा ना राव तुम्ही
कसं होईन नेटकं ।

जीनं शेतकऱ्याचं पहा
दिसते कसा भटका ।

कर्जा पायी बसते
आंग भर चटका ।

घेऊन मंग फंदा
करून घेते सुटका ।

कोनाले काय त्याचं
येळ न्हाई घटका ।

उजाड होते घर आनं
लेकरं भोगते झटका ।

माती मोल जीन त्याच
दाबते कोनिबि खटका ।
Sanjay R.

" सूर्याचे आज दर्शन नाही "

आभाळ व्यापलं ढगांनी शाही
सूर्याचे आकाशात दर्शन नाही

दाटला काळोख, प्रकाशाची त्राही
थंड गार वारा , वाहे घाई घाई

वातावरणात आहे ओलावा काही
मन मात्र कोरडे, दिशा दाही

आस डोळ्यांना, वाट ते पाही
फुलाला मोगरा, गंधच नाही
Sanjay R.

" दिवस सरत नाही "

नाही दिसली ना तू
की करमतच नाही ।
तुझ्या विना सांगू काय
दिवस ही सरत नाही ।

का कुणास ठाऊक
कसं कळेल तुला ।
तुझ्या विना मी ग
नको काहीच मला ।

उदास होते मन आणि
क्षणच नको वाटतो ।
अंतरात माझ्या तूच
श्वासही आतच दाटतो ।
Sanjay R.

" काळजात घाव "

झाला काळजात घाव
वाटतं निरंतर पाहावं ।

मनाला कशी ही हाव
विचारांची किती धाव ।

देऊ कुठले यासी नाव
प्रेम म्हणतात ते हेच राव ।

प्रेमा विना कुठे निभाव
जाल तिथे आपुला गाव ।

माणुसकीचा तिथेच ठाव ।
उरेल माणसाचे तिथेच नाव ।
Sanjay R.

" हवेत गारवा "

हवेत गारवा
संगे पावसाचा शिरला ।
हुडहुडी भरली
काहीतरी ठरवा ।

स्वेटर मपलर
रजई चा थोरवा ।
काहीही करा पण
थंडीला हरवा ।

पहाटेला शेकोटी
कुणीतरी पेटवा ।
शेकून घ्या अंग
थरथर हटवा ।

उन्हात बसून
चकाट्या पिटवा ।
प्रश्न थंडीचा
कसाही मिटवा ।
Sanjay R.

" पैशाची किंमत "

माणुसकीची हो काय किंमत
पैश्या पुढे कुणाची हिम्मत ।

मनाशी तुमच्या कोण सम्मत
भरल्या खिश्याला सारीच दिम्मत ।

जीवन हेच एक झालंय गम्मत
जगण्यात आहे खरच जम्मत ।
Sanjay R.

" रंग माणसाचा "

वेगळाच का असा
रंग माणसाचा ।

अजबच वाटे थोडा
ढंग माणसाचा ।

जाड कुणी बारीक
देह माणसाचा ।

बोलका कुणी अबोल
संग माणसाचा ।

नकळे कधी स्वभाव
अंतरंग माणसाचा ।

स्वार्थी कधी तो निस्वार्थ
अर्थ माणसाचा ।

स्वतःलाच लुटतो तेव्हा
अंत माणसाचा ।
Sanjay R.

" रंग जीवनाचा "

आनंदच तर आहे
जीवनाचा आधार ।

वाटणार नाही न मग
आयुष्य एक भार ।

सुख दुःखाच्या वाटेवर
रोज करायचे प्रहार ।

त्यातूनच शोधायचे
उत्साहाचे बहार ।

भिजून जायचं त्यातच
हाच जगण्याचा एक सार ।

जन्म मृत्त्यूच्या प्रवासाची
वाट होईल अशीच मग पार ।
Sanjay R.

" बी हॅप्पी "

सहजच बघितला आज
संग्रह तुझ्या फोटोंचा ।
अपुरे पडताहेत शब्द
महिमा तुझ्या सौंदर्याचा ।

मला पण वाटतो हेवा तुझ्या
तुझ्या खळखळणार्या हास्याचा ।
तुझ्या सवे मीही हसावं
क्षण न क्षण व्हावा आनंदाचा ।
Sanjay R.