नेम नाही

आवडी विना प्रेम नाही

प्रेम हा काही गेम नाही  ।

जडते घडते कुठे कळते

माझाही आता नेम नाही ।

Sanjay Ronghe

तीळ गुळ

शब्द दोन मज हवे गोड

तीळ गुळाची त्याला जोड ।

रुसवा फुगवा आता सोड

मैत्रीत सांग कशाची होड ।

Sanjay Ronghe

अशी असतात नाती

होते पुढ्यातच जेव्हा
प्रश्न अंतरात किती  ।
कुठे शोधशील आता
झाली अवघीच माती ।

गोंजारले फुला संम
हळव्या मनाची प्रीती ।
रोपट्याचे झाड झाले
काय उरले या हाती ।

स्वप्न मनात तूझ्या रे
साथ हवी तुज होती ।
पुसल्या वाटा इथल्या
वाटते कशाची भीती ।

जळू दे निरंजन आता
ज्यासाठी पिळल्या वाती ।
आभाळ बघ मोकळे
अशी असतात नाती ।
Sanjay Ronghe

उदास मन

कवितेला हवी

शब्दांची साथ ।

हळव्या मनाला

हृदयाशी गाठ ।

डोळ्यातले भाव

नजरच जाणते ।

अंतराचा ठाव

गालावर आणते ।

शब्द बोलण्या

जिव्हा थरथरते ।

भावना उठता

अंग सळसळते ।

उदास मन

फिरते पाठ ।

आसवांनी मग

भरतो काठ ।

Sanjay Ronghe

काठ

दगड मातीची ही वाट
बाजूला झुडपे ही दाट ।
दूर दूर किती ती जाते
आहे तिचा वेगळा थाट ।

पाहिले सोडून एकदा
विचारात झाली पहाट ।
धरून पुन्हा मी निघालो
पाहू जाते कुठे ती वाट ।

सुटता सुटेना तो नाद
पडेल परत का गाठ ।
पुन्हा तो दिवस सरला
सांग सोडू कशी मी पाठ ।

अबोल हा इथला वारा
शब्द ऐकण्या झालो ताठ ।
ऐकू दे तू शब्द एकदा
नदीला ही असतो काठ ।
Sanjay Ronghe