अगं नारी काय तुझा मान
करु किती कसा तुझा मी सन्मान ।
जगताची तु आहेस माता
ममत्व आहे तुझीच शान ।
ज्ञानाचा तु आहे सागर
गाउ किती सांग तुझे मी गुणगान ।
कधी माता तर कधी होतेस सखी
संगीनी ,अर्धांगिनी भुमिका तुझ्या महान ।
तलवार हाती घेउनी लढतेस
शुर विरांच्या गाथेतले
आहेस अद्वैत पान ।
कधी अंबा कधी जगदंबा
दैत्यांचे तुची मिटवी निशान ।
काळानुसार बदलसी रुप
तिनही लोकी आहे तुच महान ।
संसार रथाचे चाकही तुच
सुखी संसारासी तुझेच वरदान ।
परी सोसते तिर निष्ठुरांचे
सारेच आहेत अजुनही अजान ।
पुजनिय तु, मी वंदन करतो
तुजविण आम्हा काय कसला अभिमान ।
आसवांत मी तुझ्या शोधतो
कुठे हरवला माझाच मी प्राण ।
© Sanjay R.
