" लागली चाहूल "

पहाटेचा गार  गार वारा

लुप्त होतो आकाशी तारा ।

सूर्य बघतो डोकावून जरा 

प्रकाशित होतो आसमंत सारा ।

किलबिल पक्षांची त्यांचाच तोरा

लागली चाहूल नाच रे मोरा ।

Sanjay R.

" पूरे तुझे बहाणे "

अचानक तुझे येणे

आणि निघून जाणे ।

त्यातही होते तुझेच

न कळणारे तराणे ।

वाटायचं कधी मग

हे तर रोजचेच गाणे ।

नकोच वाटे आता

कर पुरे तुझे बहाणे ।

स्वछंद जगायचे आता

बंदिस्त नको जगणे ।

नाही भीती कशाची

शेवटी तर आहेच मरणे ।

Sanjay R.

" एवढेच काय ते मागणे "

नाही कशाचे मागणे

सारेच मज लाभले ।

देवा तुझ्याच कृपेने

जीवन माझे हे फुलले ।

काय मागू मी तुजपाशी

दे मन जसे आभाळ खुले ।

परपकारी होऊ दे मज

जशी देवावरची फुले  ।

हवा भाव मज निरागस

कुविचारांचे नको झुले ।

लोभ  मत्सर विनाशक

प्रेमानेच तन मन डोले  ।

Sanjay R.

" रंगाचा हा सोहळा "

रंग लाल लाल 

हिरवा पिवळा ।

खेळे राधा संगे 

कृष्ण सावळा ।

विसरून दुःख सारे

होतो ढवळा पिवळा ।

ओळखेल कशी ती

तिचाच तो मावळा ।

खेळ चाले रंगांचा

होऊनिया बावळा ।

उत्साही आनंदी

रंगाचा हा सोहळा ।

Sanjay R.

" अंतरात अनामिक ओढ "

कहाणी ही तुझी माझी
नाही तिला कुठली जोड ।

तरी वाटे मनास माझ्या
अंतरात अनामिक ओढ ।

घालवू कश्या त्या आठवणी
छेडती मज ती त्यांची खोड ।
हुंदके आणि नेत्र लढती
लागते मग त्यांचीच होड ।

जा विसरून सारे आता
भूतकाळ सारा आता तू सोड ।
दे सोडून बंधन सोडून सारे
आयुष्याला करू या गोड ।
Sanjay R.

" ठेवले आहे जपून "

अंतरात विचार किती
कुठे काय आहे लपून ।
क्षण ते सारेच मी
ठेवले आहेत जपून ।
शब्दन शब्द तुझा बघ
आहे हृदयात छापून ।
फुलले काव्य  सुगंधी
सर्वत्र दरवळ व्यापून ।
Sanjay R.

" रंग होळीचा "

यंदा होळीचे रंग खेळू नका

कोरोनाला घरात घेऊ नका ।

दूर दूर राहा दुरूनच पहा

रंगीत फुलांना देवावर वाहा ।

येतील परत होळीचा सण

आनंदाने मग खेळू आपण ।

सांभाळा थोडे नियम पाळा 

कोरोनाचा रंग आहे काळा ।

मुलं बाळं आता आहेत घरात

बघताहेत कशी वाकून दारात ।

काळजी घ्या काळजी करा

जातील हे दिवस धीर धरा ।

Sanjay R.

" हवा विसावा क्षणभर "

बघून वाट मी थकलो
हवा विसावा क्षणभर ।
मनात एकच आस आणि
होते लक्ष सारे वाटेवर ।
श्वासांनाही नव्हते कळत
जडला प्राण कुणावर ।
ज्योत ही विझली कधी
रात्रीला तो झाला जागर ।
गेले उडून प्राण जेव्हा
शब्दांचाच झाला गजर ।
Sanjay R.

" पुन्हा ती वेळ यावी "

सरतात दिवस पुढे पुढे
आठवणी उरतात मागे ।

जाऊन जुने येती नवीन
अनायास जुळती धागे ।

आठवणींच्या त्या डोहामध्ये
क्षण गेलेले ते होती जागे ।

वाटे पुन्हा ती वेळ यावी
सुखकर मग ते जीवन लागे ।
Sanjay R.

" सांगायचेच राहून गेले "

होते किती या मनात

सांगायचेच राहून गेले ।

क्षणोक्षणी बदलते विचार

डोळ्यावाटे वाहून गेले ।

शब्दही होते अबोल 

जिव्हे आड अडून गेले ।

सारेच होते जे अंतरात

तिथेच ते दडून गेले ।

काय उरले काय सरले

हिशोब आता नाही उरले ।

आठवणीच सरल्या आता

मनही माझे मरून गेले ।

Sanjay R.

" शोधून जे सापडले नाही "

शोधून जे सापडले नाही
मिळाले ते आवडले नाही ।

मनात होते ते अजून काही
शोधू कुठे मी कळत नाही ।

अधीर मन हे वळत नाही
व्हायचे ते तर टळत नाही ।

कोण कुणाला छळत नाही
विचार मनातले जळत नाही ।
Sanjay R.

" अवघा आनंद एक होतो "

असेल जेव्हा गोष्ट हिताची

अवघा आनंद एक होतो ।

नसता हित जयात ज्याचे

दुःख उराशी घेऊन रडतो ।

कधी अचानक नकार मिळता

कसा कशाला क्रोधीत होतो ।

पायी आपुल्या कुर्हाड मारून

संकट स्वतःवर ओढून घेतो ।

जीवन हे सुख दुःखाचे घर

हास्य मुखावर आनंद देतो ।

सारून बाजूस अति विचार

जगणे आपुले सुखात करतो ।

Sanjay R.

" शल्य आहे मनात "

आठवण होता

जीव पडतो धाकी ।

शल्य आहे मनात 

अजूनही बाकी ।

आहेस कुठे तू

कोण तुला रोकी ।

झटकून विचार सारे

परत तू ये की ।

Sanjay R.

" काहूर मनात "

झाली सांज वेळ

निघालेत सारे घरा ।

नशिबात का माझ्या

चाले उलटा फेरा ।

नाही घर दार ज्याचे

आयुष्यच दुःखाचा घेरा ।

शोधू कुठे मी माझा

आरशात जगाच्या चेहरा ।

शोधतो क्षण सुखाचे मी

भोवती दारिद्र्याचा पहारा ।

कणभर हवा मज आनंद

प्रयास त्यासाठीच सारा ।

Sanjay R.

" भाव विभोर "

भावनांचा तुटला बंध
मन झाले विभोर ।

आठवणींचा नको आभास
जिवा लागे घोर ।

क्षणभर वाटे हवा थोडा विसावा
पण मन होते आतुर ।

एकांत वाटे मग हवा हवा
कधी मन होते फितूर ।

येती मनात किती विचार
डोळ्यात आसवांचा पूर ।

नको वाटे सारे आता
जावे कुठेतरी दूर ।
Sanjay R.

" रंग बरसे "

आली आली होळी आली 

चला लावू या रंग गाली ।

 हिरवा निळा लाल गुलाबी 

रंगांची तर बरसात झाली । 

दुर्गुणांची करून होळी 

आनंदाच्या पेटवू मशाली । 

नाचू गाऊ सारे आपण

 रंग उधळू वरती खाली ।

Sanjay R.

" का हा अट्टाहास "

जगण्यासाठी चाले
हा सारा अट्टाहास ।
पैसे हवा की प्रेम
मनात कशाचा ध्यास ।

मोगरा फुलतो तेव्हा
दरवळतो दूर सुहास ।
जीवन आहे तर
घ्यावाच लागेल श्वास ।

श्रम परिश्रम करायचे
मनात सुखाचा ध्यास ।

सुख दुःख येती जाती
चाले अखंड प्रवास ।
Sanjay R.

" चला करू मनासारखे "

जगू चला आज
मना सारखे ।
दिवस रोजचा तर
करतो मनास पारखे ।

मनात आशा आकांक्षा

वादळ विचारांचे सारखे ।
घडते कुठे मनातले
मग वाटे पोरके ।
Sanjay R.

" शब्दा वाचून कळले सारे "

मना मनाची उघडली दारे

शब्दवाचून कळले सारे ।

वर आकाशात चन्द्र तारे

मंजुळ ध्वनी नि वाहते वारे ।

आटणीचे ते वादळ सारे

तुटले बंध नाहीत पहारे ।

निरोप माझा घेऊन इशारे

आले परत उघडून दारे ।

ये ना सखे तू वेचू तारे

शब्दा वाचून कळले सारे ।

Sanjay R.

" बघू नको वळून मागे "

बघू नको वळून मागे
आहेत तिथे गुंतलेले धागे ।
सोडवताना सारा गुंता
सुटेल हा रस्ता मागे  ।

अंधारातून होतो उजेड जेव्हा ।
चंद्रही लपतो सुर्या मागे ।
किलबिल होते पाखरांची
आणि जग होते सारे जागे ।

उठ जाऊ या त्या क्षितिजा पुढे
नसेल तिथे कोणीच मागे ।
चल जाऊ दोघेच आता
परत बांधु आयुष्याचे धागे ।
Sanjay R.

" करू नका विलंब "

झाले गेले विसरा आता

करू नका हो विलंब ।

लस पोहोचली प्रत्येक गावी

करा तिचाच अवलंब ।

आहे कोरोनाचा कहर जारी

आजू बाजूला बघा जरा ।

किती जवळचे गेलेत दूर

झाला कसा हा जीवनाचा फेरा ।

लस घेऊन जरा सोडा चिंता 

करू नका हो उशीर आता ।

जाईल निघून हेही दिवस

व्हाल चिंतामुक्त पाहता पाहता ।

Sanjay R.

" कोंदण "

या हृदयात माझ्या
नाव तुझे मी
ठेवले कोंदूण ।

आठवण येता
श्वासही माझे
राहतात थांबून ।

चाहूल तुझी मज
लागते जेव्हा
नजर शोधते लांबून ।

तुझ्या विना तर
जीवन माझे
ठेऊ कुठे मी डांबून ।

ये ना सखे तू
जवळ माझ्या
बंध सारे तू लांघून ।
Sanjay R.

" अल्लड तुझे वागणे "

अल्लड तुझे वागणे

लाघवी तुझे बोलणे ।

हवे वाटे मज हसणे

आवडे तुझे लाजणे ।

वेध घेई तुझे बघणे

मनात तुझ्यात रमणे ।

आतुर कान होती

अबोल तुझे बोलणे ।

मन किती सुखावते

मनात तुझेच असणे ।

Sanjay R.

" चमत्कार निसर्गाचा "

अनेक इथे बघा किती

चमत्कार या निसर्गाचे ।

वेगळा रंग वेगळा ढंग

रंग किती जीवनाचे ।

पाने फुले बहुरंगी किती

दर्शन दुर्लभ सृष्टीचे ।

पाऊस किती थंडी किती

हाल बहाल उन्हाळ्याचे ।

दिवस रात्रीचे चक्र कसे

चंद्र चांदणी आणि सूर्याचे ।

एकेक दिवस सरतो मागे

मंत्र सांगती जगण्याचे ।

आयुष्याचे दिवस किती हे

घेतो जगून सुख दुःखाचे ।

Sanjay R.

" नारी घराची शान "

नारी घराची शान

जगात तिचाच मान !!

उत्तम तिचे ज्ञान

करा सारेच सन्मान !!

Sanjay R.

" मार्ग बचतीचा "

मंत्र बचतीचा आहे

 किती हो कामाचा ।

कशाला हात सांगा

कुणापुढे पसरायचा ।

ऐकून मग नकार 

भाव येई द्वेषाचा ।

नसतो भरवसा काही 

मग त्या आवेशाचा ।

होऊन कर्जबाजारी  

मार्ग वरचा धरायचा ।

आपल्याच हाताने

होतो प्लान मारायचा ।

उरतो परिवार मागे

प्रश्न असतो जगायचा ।

दुःख लागते मागे मग

विचार कुठला हसायचा ।

Sanjay R.

" मनातलं गुपित "

मन गुपित गोष्टींचे भांडार

अंतरात किती सारे विचार ।

असे नसे कशाला आधार

अमर्याद विचारांचा आकार ।

नौका या जीवनाची निघाली

होईल हा अथांग सागर पार ।

Sanjay R.

" मदतीशिवाय काय अशक्य "

मदतीशिवाय काय शक्य
होईल पूर्ण सारे अशक्य ।

प्कठीण प्रसंगी एकच ध्येय
एकमेकाशी करू साहाय्य ।

माणुसकीचा एकाच न्याय
नका करू कुणावर अन्याय ।

मीही जगेल तुम्हीही जगा ।
एकोप्याने हो सारे वागा ।
Sanjay R.

" प्रवास नको एकट्याचा "

कठीण हा प्रवास

एकट्याने कसा करायचा

हवी साथ आपल्यांची

क्षण आनंदाने जगायचा ।

एकीत बळ किती

मिळून भार उचलायचा ।

सारेच होईल हलके

आनंद जीवनाचा अनुभवायचा ।

Sanjay R.

" ओळखी अनोळखी "

चला जाऊ या आता मंगळावर
असू द्या ना ती जागा अनोळखी ।

असेल अन्न निवारा हवा पाणी
जगायला हवेच काय आणखी ।
करू सारे नवी जागा नवी नाती
इथे तर आता उरलेच काय बाकी ।

माणूस माणसाच्या जीवावर उठलाय
पृथ्वीवर उरलीच नाही आता माणुसकी ।

जो तो बसला आहे इथे लुटायला
नवीन लोकांशीच करू तिथे ओळखी ।
Sanjay R.

" पहिला आनंदोत्सव "

कसा असेल तो त्यावेळी

आनंदाचा उत्सव पहिला ।

स्वातंत्र्य मिळाले देशाला

तिरंगा आकाशी फडकला ।

अजूनही मिरवतो तसाच

अभिमान वाटतो आम्हाला ।

स्वातंत्र्याचा रंगच वेगळा

करतो नमन झेंड्याला ।

जय जय भारत माता

स्यालुट आमचा देशाला ।

Sanjay R.