" थंड वारा "

थकला भागला थांबला वारा
पावसानही बदलला त्याचा किनारा ।
अडला प्रकाश दाटला काळोख
लपला सुर्य उतरला पारा ।
Sanjay R.

गार गार थंड थंड वारा
पावसाचा हलका फवारा ।
मधेच गेला पावर
पडताहेत आता गारा ।
Sanjay R.

" अकाळी पाउस "

आज आला होता
आमच्या गावी
पाउस मोठा ।

पावसाळा गेला
आला नाही तेव्हा
कीती तो खोटा ।

सिझन गेला अक्खा
पिकल नाही काही
सांगा तुम्हीच
येतील कुठुन नोटा ।

नेहमीचच झालं
यंदाही भोगु
नशीबाचा खेटा
Sanjay R.

लाभेल मज आता
सहवास कविंचा ।
स्फुरतील शब्द
आनंद मनीचा ।
Sanjay R.

गार गार थंड थंड वारा
पावसाचा हलका फवारा ।
मधेच गेला पावर
पडताहेत आता गारा ।
Sanjay R.
������������

" जिवनरथ "

सांग रे देवा तुच आता
चंद्र चांदणीची प्रेम गाथा ।

लैला मजनु हिर रांझा
सार्यांची का तीच व्यथा ।

माझही आहे प्रेम तिच्यावर
होइल का मग आमची कथा ।

प्रेमाविण रे जिवन अधुरे
चाकं असे या जिवनरथा ।
Sanjay R.

" हा स्वप्न भास "

असता मनी काही ध्यास ।
छळतो मज हा स्वप्न भास ।
कधी आनंदानं फुलतो श्वास ।
कधी होतो दुखा:चा आभास ।
Sanjay R.

ना मज कोणी तुडवले
ना भुललो मी वाटा ।
क्षणीक असे जिवन माझे
सोबतीचा इतकाच वाटा ।
Sanjay R.

कितीही मोठ होउ दे
विसरायच वय ।
लहान होउन
साधायची लय ।
आनंदी जगात
मिळवायचा विजय ।
Sanjay R.

" व्यथा "

घरोघरची एकच कथा
जगायच कसं हिच व्यथा ।

महागाइन थकले सारे
खर्चांची आहे मोठी गाथा ।

भ्रष्टाचारी माजलेत सारे
भागेल कशे रिकाम्या हाता ।

नाही उरला वाली कोणी
पिटायचा फक्त आपलाच माथा ।

उपाशी आहे टिचभर खळगी
वाचव रे देवा तुच आता ।
Sanjay R.

" लाल मिरची "

नसेल ती जेवणात
चवच नाही येणार ।
जास्तच झाली तर
कुणीच नाही जेवणार ।

टिखट लाल मिरची
जिभेला चव द्यायची
अतीच कोणी केल तर
सवय तिची झोंबायची ।
Sanjay R.

मनात विचारांची गर्दी झाली 
ओठी शब्दांची किलबील आली ।
फुलले हास्य हळुच गाली
अवतरले शब्द कविता झाली ।
Sanjay R.

" बात दिलकी "

"दिल की बात"
बात दिलकी जब करे हम
उसपे ना किसीका जोर
ना है वह कमजोर ।
बस सावन का महीना
और पवन का सोर ।
कभी इस ओर तो
कभी उस ओर ।
Sanjay R

रुठने मनाने का
नाम है जिंदगी
दो कदम बढो आगे
खुशीयोभरी
है ये जिंदगी ।
Sanjay R.

" आठवण "

का ग अशी तु किम्मत करतेस
अनमोल अशा माझ्या प्रेमाची ।
खर आहे जगतो मी कवितेतच
पण करुन बघ जरा आठवण
कवितेतल्या प्रत्येक शब्दाची ।
Sanjay R.

का अशी तु
दुर जातेस ।
मनात माझ्या
तुच आहेस ।

बघ जरा तु
त्या चंद्राला
चांदणीच त्याची
प्रीत आहे ।
SanjayR.

" ओंजळीत गगण "

कळतं रे मजला
तुझही मन ।
देउन बघ साद
मलाही हवा तो क्षण ।

सरतील सारी दुख:
रोमांचीत तन ।
आनंदाश्रुच सांगतील
येयील ओंजळीत गगण ।
Sanjay R.

मनाच्या उदासीनं
सारं तंत्रच बिघडतं ।
आसवांचा नाही भरवसा
मन अतीच दुखावतं ।
असतात कधी ते फसवे
असत्यही त्यात सामावतं ।
हसणच बर आपलं
मस्तीत छान जगायचं ।
Sanjay R.

" स्वाइन फ्लु "

जिकडे तिकडे हा हा कार
स्वाइन फ्लु न मांडला थरार ।
असेल ताप सर्दी खोकला फार
त्वरीत दाखवायचा डाॅक्टरला आजार ।
ठरवतील डाॅक्टर जाणुन सार
करु नका विनाकारण अती विचार ।
स्वच्छता आनंदी जिवनाचा मुख्य आधार
बाळगता कशाला फालतु भार ।
काळजी घेउन आनंदात जगायचे
संकट सारायचे मनी ठाम विचार ।
Sanjay R.

" मला तु सावर "

घालु कसा मी
माझ्या मनाला आवर ।
तुच ग प्रिये आता
मला तु सावर ।

काजळाची कोर
छेडते मनाची तार ।
तुजविण मी असा
ह्रुदया वरी प्रहार ।

लाल चुटुक ओठ तुझे
देइ मजला पुकार ।
श्वास अंतरी थांबला
घालुन फुंकर दे तु आधार ।
Sanjay R.

" ओम नम: शिवाय "

गुंजतो नाद कानी आज
ओम नम: शिवाय ।
बेल फुल दही दुध पुजेला
शिव आराधनेचा उपाय ।
वाहन नंदी सोबती नाग
कैलाशावरी पाय ।
भोलेनाथ भोळा जरी तो
असे रौद्र शक्ती रुपाय ।
Sanjay R.

नाजुक साजुक
रुपवान गुणवान
काय वर्णावे फुलाला ।
जन्मापासुन अंता वरी
सोबती असा
देइ आनंद मनाला ।
Sanjay R.

" मैत्री "

तुझ्या  आणी माझ्यात येक
आहे आगळेच मैत्रिचे नाते ।
कधी रुसवा तर कधी अबोला
ओढ अशी मग एकमेका
जवळ तीच घेउन येते ।
होतो दुरावा जेव्हा
हुरहुर मनी लागते ।
निश्चय निखळुन पडतात
बोलचाल सुरु होते ।
मलाही उमगल आता
मैत्री अशीच असते ।
सुख दुख: येक होतात
मैत्री मैत्रीलाच जागते ।
Sanjay R.

" ज्ञानी व्हाव "

वेड साहित्याच
कस असाव ।

वाचन लेखनात
वेडं व्हावं ।

द्वार ज्ञानाच
खुल करावं ।

सकळ जनांनी
ज्ञानी व्हावं ।
Sanjay R.

" निरंतर ही लता "

काउन रे देवा
अस काउन केल ।

आम्हालाच का
म्हातारपन दील ।

लहानपनच बर होत
मोठ्ठे आता झालो ।

नाही परत मिळणार
सगळच गेल ।

हालच आहेत जिवाचे
कर काही भलं ।
Sanjay R.

काय कशी वर्णावी
प्रेमाची ही गाथा ।

इतीहासातही प्रचलीत
नाना विधी कथा ।

झेलल्या कितीकांनी
अगणीत व्यथा ।

परी प्रेमाची बहरते
निरंतर ही लता ।

वेड म्हणावे यासी
कि भावनेची चिता ।

हळुवार मनाची
सुरेख संदर गिता ।

भावबंध जुळवीतो
तोची कर्ता करवीता ।
Sanjay R.

जळतील आठवणी
ह्रुदया संगे ।
मनात होतील
वाचारांचे दंगे  ।
ताल सुरा विन
का मैफिल रंगे ।
Sanjay R.

लेखणीची धार
अनुभव अपार ।
चांगल्या वाइटाचा
नकोच विचार ।
विनाकारण होतो
डोकयाला भार ।
लिहायच मनातल
विसरायचे वार ।
Sanjay R.

" बरसात झाली "

फासले पावडर गोबर्या गाली
ओठावर लावली भडक लाली ।
काजळ घातले बिंदी खाली
सौदर्याचा मेक अपच वाली ।
सोनकिरणांची बरसात झाली ।
Sanjay R.

व्हॅलेंटाइन आठवडा पुर्ण साजरा
करणे कठिणच आहे जरा ।
यात बघा सगळच कठीण
येक येक दिवसाची अलगच तर्हा ।
दिवस काही धरायचे काही
सोडायचे हाच मार्ग बरा ।
Sanjay R.

मनाच्या उदासीला
औषध काय ।
खळखळुन हसायच॔
रुसायच नाय ।
दुख: तर असतातच
जगायच हाय ।
Sanjay R.

" घे चाॅकलेट "

प्रेमाचा रंगच न्यारा
नसतो त्याला किनारा ।
एकदा का डुबलो त्यात की
सांभाळायचा फक्त पसारा ।
कधी चमचमतो सितारा तर
कधी नकळत लुप्त होतो तारा ।
Sanjay R.

रुसु नको असं
कर थोडा वेट ।
गाडिवर बसुन
जाउ मार्केटला थेट ।
रुसवा जाइल तुझा
नसेल मधे नेट ।
हसुन दे थोडं
घे बरं चाॅकलेट ।
Sanjay R.

" चला जा रहा हु "

लिये दिलमे तमन्ना आपकी
चल चला जा रहा हु मै ।
देखो नजर उठाकर एकबार
बेचैन दिलको युही सता रहा हुं ।
Sanjay R.

कबसे आख लगाये बैठे है हम
न जाने कब दिदार होगा आपका ।
पल भरके लिये भी देखु अगर
चलती रहेगी सासे इंतजार आपका ।
Sanjay R.

करावी हरीनामाची भक्ती
जिवनी मिळे महाशक्ती ।
Sanjay R.

झालीया बघा सायंकाळ
जपु या चला विठुची माळ ।
गाउ या मुखे हरी नाम
देइल लय विणा अन टाळ ।
Sanjay R.

देख तु मुझे दिल अपना देकर
ले चलु तुझे मै अपना बनाकर ।
होगी ये राह आसान जिंदगीकी
चांदभी झुमेगा चांदनीको पाकर ।
Sanjay R.

" काशी "

शरीराच हे असच
थकल भागल की
जाते जिवानीशी ।
आम्ही म्हणतो चला
अस्थी विसर्जनाला
जाउ काशी ।
Sanjay R.

" नुसती मर मर "

दिवस रात्र चालते मर मर
दिली देवान फुटकी घागर ।

सोबत आहे कष्टाचा डोंगर
सुकले रक्त आटला सागर ।

तुटका संसार फाटका पदर
भुकेची आग आजाराची भर ।

स्वप्नातच बघतो स्वत:चे घर
रोज चालते नुसती मर मर ।
Sanjay R.

सहा दिवस काम
कपाळावर घाम ।
शेवटी येतो सन्डे
मग मिळतो आराम ।
Sanjay R.