" शुभेच्छा नव वर्षाच्या "

हवेत आहे आज थोडासा गारवा
झुळ झुळ वाहते मस्त ही हवा ।
परतिला निघाला पक्षांचा थवा ।
संपतय उद्या हे वर्ष सोळा आणी
वर्ष सतरा घेउन येयील दिवस नवा ।
शुभेच्छा नव वर्षाच्या संगे आनंदाचा ठेवा ।
Sanjay R.

" अर्थ "

करावा कसा परमार्थ
येतो आडवा स्वार्थ ।
जिवनात न उरे अर्थ
होइ पावलो पावली अनर्थ ।
Sanjay R.

" प्रकाशीत कविता "

दैनिक तरूण भारत नागपूर आसमंत पुरवणीत आज प्रकाशित
दिनांक -25.12.2016
  Merry Christmas Friends

" सोनेरी कळी "

गोड गालावर खळी
जशी सोनेरी कळी ।
जळी स्थळी पाताळी
शोधतो मी साखळी ।
बहरलेल्या धरेवर
एक अनोखी पाकळी ।
Sanjay R.

" रंगीत गगन "

आनंदाचे क्षण
उत्साही मन
सोबतीला कोन
मावळतीचा सुर्य
आणी रंगीत गगन
Sanjay R.

" विदर्भ माझा "

विदर्भाचा थाटच न्यारा
कधी निघतात घामाच्या धारा ।
तर कधी गार गार वारा
चढ उतार करतो पारा ।

बोली इथली वर्हाडी
तुया माह्यात आहे गोडी ।
सच्चा मनाचे प्रेमळ गडी
लिन होउन हात जोडी ।

निसर्गानं दिली हिरवी वनराई
वाघोबाची इथे नाही नवलाई ।
संत महात्म्यांची होती पुण्याई
इथल्याच मातीतली थोर जिजाई ।
Sanjay R.

" नको रे धाडु आम्हा वृद्धाश्रमी "

नको रे धाडु तु
आम्हा वृद्धाश्रमी ।
माया दीली तुज
आम्ही का कमी ।

आहेस तु आमच्या
पोटचा गोळा ।
विचार कसा आला
मनात असला खुळा ।

किती रात्री जागल्या
आम्ही त्या काळ्या  ।
बाबांचे कष्ट कसा
विसरलास रे बाळ्या ।

प्रेमळ तुझ मन का
झाल इतक कठोर  ।
थकलो रे आम्ही आता
नको होउस निष्ठुर ।

मोठा तु झालास
आणी खुप हो मोठा  ।
नशीबच खोटं आमचं
पैसाही रे हा खोटा ।
Sanjay R.

" गंध मोगर्याचा "

असेल वादळ
जरी या मनात ।
आहेस तुच सखे
माझ्या ह्रुदयात ।
असतील चांदण्या
कीतीही गगनात ।
तु चंद्रिका जशी
एकच आकाशात ।
गंध मोगर्याचा जसा
पसरला अंगणात ।
शोधतो तुज मी
माझ्या प्रत्येक श्वासात ।
सुहास्य वदन तुझे
ठेवीले मी नेत्रात ।
शब्दनी शब्द तुझा
कोरला मी काळजात ।
Sanjay R.

" निंद न आवे "

निंद न आवे मोहे
याद तोहरी सताये ।
काहे दुर न जावे
मेरे सपनेमे आये ।
इक नजर देख तुझे
दिल चैन मेरा पाये ।
तुझ बिन मोहे
कुछ भी न भाये ।
Sanjay R.

" म्हातारे "

म्हातारपण झाले कठीण 
विसरलोत आजी आजोबा । 
नकोसे झालेत म्हातारे 
का नकोत आई बाबा ।
Sanjay R.

" जा ना तु "

असच  असतं काहो
माणसाचं हे म्हातारपण ।
थरथरत असतं शरीर
आणी उदास असतं मन ।
थकलेल्या शरीराला
आधाराची असते चणचण ।
नसते उरलेली हिम्मत
टाळतात सारेच म्हणुन ।
उलटलेत कष्ट ज्यांच्यासाठी
तेच म्हणतात जाना तु मरुन ।
नकोसा होतो जिव तरी
तरी वाटतं घ्यावं थोडं जगुन ।
कधी कधी मात्र वाटतं
देवा नेना लवकर उचलुन ।
इच्छा तर असतात खुप
पण नसतं माहीत दिवस
उरलेत कीती अजुन ।
Sanjay R.

" धाव "

बघता डोळ्यातले तुझे भाव
उलटली माझ्या जिवाची नाव
नाही उरला मनास मनाचा ठाव
आवरु कशी मी विचारांची धाव
Sanjay R.

" मोसम थंडीचा "

प्रिये तुझा मी दिवाना
सायंकाळ थंडिची
वाटे मोसम सुहाना ।
तिर तुझ्या नजरेचा
साधतो ह्रदयी निशाना ।
भेटण्यास तुज आता
शोधतो मी बहाना ।
अधिर झाले मन
शब्द कवितेस मिळेना ।
सपव ओढ मनाची
उमलु दे आता फुलांना ।
Sanjay R.

" प्रकाशित "

दैनिक तरूण भारत नागपूर आसमंत पुरवणीत आज प्रकाशित 11.12.2016

" जिवनाच्या बाजु "

सुख आणी दुःख
जिवनाच्या दोन बाजु ।
सोबत ही हवीच
मोजायला तराजु ।
Sanjay R.

" थंडी फार आहे "

सकाळी उठुन
बाहेर निघाल्यावर कळतं ।
थंडी फार आहे
शरीर थंडीत कसं कळवळतं ।
म्हणतात ना गरम रक्त
फारच सळसळतं ।
आणी थंड
काय हळहळतं ।
ज्याचं जळतं ना
त्यालाच कळतं ।
आणी हो ज्याला कळतं
त्यालाच पोळतं ।
जास्तच झालं तर
मात्र मळमळतं  ।
Sanjay R.

" कवितेच्या गावात "

जाउ या चला
कवितेच्या गावात ।
खुप सारं आहे
लिहायला मनात ।
तरंग उठतात
ह्रुदयाच्या खोलात ।
सरसावतात शब्द
उतरायला कागदात ।
दुःखाचे क्षण
भिजुन जाइ आसवात ।
मात्र आनंद कसा
मावेना गगनात ।
Sanjay R.

" एकच आहे वाट "

मनातल्या स्वप्नांची बघ
एकच आहे वाट ।
चढ उतार वेड्या वाकड्या
वळणांचा आहे हा घाट ।
निसर्गाची किमया न्यारी
जंगलं आहेत दाट ।
रम्य किती मनोहारो
झुळ झुळ वाहतात पाट ।
आनंद उत्साह सुख शांती
सुंदर किती हा थाट ।
समुद्र इतका विशाल इथे
सुख दुःखाची येते लाट ।
जिवनाची ही हिच तर्हा
रात्री नंतर होते पहाट ।
Sanjay R.

" पहाट "

चमकत होते चंद्र तारे
रात्र होती काजव्यांची ।
रातराणी देउन गेली
पाकळी दुर सुगंधाची ।

पहाट होताच अंगण न्हाले
किलबील किलबील पाखरांची ।
रम्य झाली धरा सारी
होताच बरसात किरणांची ।
Sanjay R.

" शब्द मोळी "

बांधुन शब्दांची मोळी
होते कशी चार ओळी ।
जाइ ह्रुदयासी वेधुन
सुख दु:खाची मांदियाळी ।
Sanjay R.

" झाले वय माझे "

वय झाले हो आता
जगायचे मला अजुन ।
मनातलं खुप बाकी आहे
करायचं मला अजुन ।
लहनपणी खेळले खेळ
बाकी अजुन मनाचा मेळ ।
खळखळुन हसायचं
कधी हट्ट करुन रडायचं
थांबवाना थोडी वेळ ।
खुप आहे फिरायचं
मौज मस्तीत जगायचं ।
खाणं पीणं मैत्री दोस्ती
किती कीती हो उरलय ।
बघायची सारी दुनीया
घरातच सारं सरलय ।
थांबवाना थोडं वेळेला
आत्ताच तर जगणं धरलय ।
Sanjay R.

" आइना "

देख उनको हम
आखोमे बसा लेते है ।
भुल जाते हम आइना
ख्वाबोमे उनकोही पाते है ।
Sanjay R.

" नदीचा किनारा "

रात्र ही फुलायला
सोबतीनं झुलायला ।
स्वप्न तुझी माझी
संगे जगायला ।
Sanjay R.

पाण्याची धारा
नदीचा किनारा ।
सोबत वाहतो
झुळझुळ वारा ।
मी चंद्र आकाशी
आणी तु माझी तारा ।
Sanjay R.

बघुन तुझा हसरा चेहरा
वाटतं मला खुप हसावं ।
सुख दुखाःच्या चार गोष्टी
करत कसं शांत बसावं ।
Sanjay R.

" गजरा "

केसात तुझ्या गजरा
दिसतो किती साजरा
दरवळला दुर सुगंध
भाव चेहर्यावर लाजरा ।
Sanjay R.

" गजरा "

" स्मीत हास्य "
नावात तुझ्या हास्य
गालात तुझ्या हास्य
शोधतो मलाच मी
मलाही दे हास्य ।
Sanjay R.

"याद आती मुझे "

याद तो रोज आती है ।
मुलाकात कहा होती है ।
हम बिझी आप बिझी ।
यही बात होती है ।
Sanjay R.

" गजरा "

केसात तुझ्या गजरा
दिसतो किती साजरा
दरवळला दुर सुगंध
भाव चेहर्यावर लाजरा ।
Sanjay R.

" झालो मी बंदी "

काय तुझी अदा
मनात तुच सदा ।
गालावर हात
तुझी माझी साथ ।
ओठांची लाली
परी गीत गाली ।
काळे तुझे डोळे
आभास आगळे ।
नजरेत ओढ
रुप तुझे गोड ।
भुरळ मनाला
सांगु कुणाला ।
विचार तुझाच
माझीया मनात ।
लागली धुंदी
झालो मी बंदी ।
Sanjay R.

" सौंदर्य ज्योती "

नाकात नथनी
केसात गजरा ।
वाटे डोइवरी
फुलला मोगरा ।
कोर काजळाची
नजर खाली ।
गालांना शोभे
ओठांची लाली ।
कपाळी बिंदी
गळ्यात मोती ।
रुपानं खुलली
सौदर्य ज्योती ।
Sanjay R.

काम काम काम

हात धरुन पाठीमागे
लागलय काम ।
बसल्या बसल्याच
कसा निघतो घाम ।
मनात विचारांचा
लागलाय जाम ।
श्वास घ्यायलाही
नाही फुरसत
जिवाचा होतो बाॅम ।
जाउ दे फुटु दे एकदाचा
होइल सुम साम ।
Sanjay R.

" ह्रुदयाचे दार "

वाढली कशी थर थर
पडतोय थंडीचा मार ।
वाटे रात्र महा कठीण
तरीही उघडे ह्रुदयाचे दार ।
दुर असे मिणमीणती पणती
वाटे मनास तिचाच आधार ।
विचारांची होताच गर्दी
ह्रुदयात पेटतो विखार ।
Sanjay R.

" मनातला बंध "

अजुनही याद आहे मज
तुझा तो पहीला स्पर्श ।

केसात माळला गजरा त्या
बहरलेल्या मोगर्याचा गंध ।

उत्सव आकाशी तारकांचा
हलका गारवा नी मन बेधुंद ।

शोधतो अजुनही ती रात्र
आणी मनात गुंफलेला बंध ।
Sanjay R.

" माझे आई "

जगती थोर
माझी आई ।
गीत गाते
गोड अंगाई ।
निज रे बाळा
गाई गाई ।
कवेतले तान्हुले
झोपी जाई ।
ममता तीची
तिच्याच ठाई ।
प्रेम वात्सल्य
माझे आई ।
Sanjay R.

" रात्र अंधारी "

फुटता  पहाटेचे तांबडे
वाट काळोखाची लागली ।
सुर्य येता डोइवर
लपे पायाखाली सावली ।
रात्र होताच अंधारी
येती चांदण्या जागली ।
चंद्र कधी सोबतीला
कधी नुसत्याच मशाली ।
हौस चांदणीची पुनवेला
चंद्रा सवे ती भागली ।
Sanhay R.

" नोटा झाल्या दफा "

नोट हजार पाचशेची
झाली दफा ।
बातमी ऐकुन सारेच
टाकताहेत धापा ।
काळ्या पैशान कशा
उडवल्या झोपा ।
गरीब  श्रीमंत मरताहेत
बॅकेच्या खेपा ।
बाजार मंदावला
रुसला नफा ।
रुपयाही झाला महाग
खिसा झाला सफा ।
कुणी सांगा सरकारला
कमी पडतोय ताफा ।
Sanjay R.

" दिलकी कश्ती "

कब उनसे
मुलाकात होगी ।
लब्ज दो चार
पर बात होगी ।
हो किस्मत तो
जिंदगी साथ होगी ।
वरना दिलमे
वही याद होगी ।
निकले जब
अरमानोकी कश्ती
सवार उसमे
दिलकी आहत होगी ।
Sanjay R.

माझ्या कविता

https://spronghe.wordpress.com/2014/09/?_utm_source=1-2-2

" मनातलं गुज "

कुणास ठाउक का
वाटतं मला असच
खुप तुझ्याशी बोलावं ।
मनातलं गुज माझ्या
न सांगता तुला कळावं ।
दुर त्या आकाशात
घेउन हातात हात
सोबत तुझ्या पळावं ।
कधी मी तुला तर
कधी तु मला
हलकेच थोडं छळावं ।
घालवुन मग राग
मनानं प्रेमात वळावं ।
Sanjay R.

" रजईची सोबत "

अशी ही सायंकाळ
आली घेउन गारवा ।
हवीशी वाटे उब
निशेला थोडे थांबवा ।
रजईची सोबत बघा
देइ मायेचा ओलावा ।
येयील घेउन स्वप्नांना
कळी आनंदाची खुलवा ।
Sanjay R.

" देइल का कोणी परत बालपण "

मोठा इतका मी झालो बघा
हरवले माझे ते बालपण ।
वर्षा मागुन गेली वर्ष
नाहीच उरलं काही पण ।
केव्हा सरलं कळलच नाही
हसणं खेळणं रुसणं रागावणं ।
आईचे लाड बाबांचा राग
शाळेची मस्ती मास्तरांची धास्ती ।
कधी अभ्यास टिफीन खास
मित्रांची मैत्री तर कधी कुस्ती ।
नको नको ते सारे करायचे
लपुन छपुन सिनेमे बघायचे ।
काढायची कधी मुलींची छेड
कधी मनाला लागायचे वेड ।
संपले सारे उरल्या आठवणी
बालपण परत देइल का कोणी  ।
Sanjay R.

" रुप तुझे "

मोकळे केस तुझे
वेडावतात मज ।
डोळ्यातला भाव
करी बेधुंद मज ।
गोड गुलाबी ओठ
हवे हवे वाटे मज ।
बघुन रुप तुझे
तुझाच व्हायचे मज ।
Sanjay R.

" निवांत "

नाही मजला ठाव
झालेत कीती  सांगु
मनावर माझ्या घाव ।
नको वाटतं सारं
दुर त्या काठावर
उभी जशी एक नाव ।
चिंतेचे सावट मनी
दिसेलका माझा गाव ।
आठवणींचा उभार
काढ डोहातुन मज
देवा तु तरी पाव ।
नको आता एकांत
मन झाले अशांत ।
आहे एकच खंत
नको संपवु सारे
कर मज निवांत ।
Sanjay R.

" जिवन धारा "

कुणास  मिळतो उबदार वारा
तर कुणी झेलतो थंडीचा मारा ।
कसा हा सारा जिवनाचा फेरा
नशीबाशी जुळते जिवनाची धारा ।
Sanjay R.

" हास्य "

बघुन हास्य तुझे
मीही हसलो गालात  ।
गुरफटलो तुझ्यात इतका
ठेवले तुज ह्रुदयात ।
जडला छंद मज आता
नाही उरलो कशात ।
भिरभीरते नजर ही अशी
शोधतो मी मज तुझ्यात ।
Sanjay R.

" कळी फुलवू शब्दांची "

चला जाउ या
कवितेच्या गावी ।
संग्रह शब्दांचा
करु तीच्या नावी ।
कळी फुलवू शब्दांची
गुंफु माळ अलंकारांची ।
Sanjay R.

" फुलली सकाळ *

नाकात नथनी
गळ्यात माळ ।
बाजुबंध तुझे
फुलली सकाळ ।

कपाळी बींदी
केसात गजरा ।
चेहर्यावर भाव
वाटतो लाजरा ।

चंद्रकोर कपाळी
हास्य मनोहारी ।
खुलले तुझे रुप
शालुत भरजरी ।
Sanjay R.

" हम तुम "

तपती अंगारोमे
क्यु जला रही हो ।
सपने तो हुवे चुर
क्यु सुला रही हो ।
भुले तो कबके थे
यादे क्यु दीला रही हो ।
अब तो आसु भी न रहे
क्यु रुला रही हो ।
रासते कबके बिछडे
चौराह क्यु दीखा रही हो ।
तुम हम एक ना अब
दुख तबभी पीला रही हो ।
Sanjay R.

" दिवाळी आली खीसा खाली "

आली आली
दिवाळी आली ।
रंगल्या भींती
सफाई झाली ।
नवीन कपडे
साडी मखमली ।
खरेदी सोबत
बरीच झाली ।
लाडु अनरसे
चिवडा चकली ।
दागीने काही
असली नकली ।
दीवे फटाके
तोरण माळी ।
भरला उत्साह
घरात खुशयाली ।
मुलांच्या बघा
आनंद गाली ।
पुजन लक्ष्मीचे
खीसा खाली ।
Sanjay R.

" आली दिवाळी नाही नव्हाळी "

दीन दीन दिवाळी
आता राहीली नाही नव्हाळी ।।
धनच नाही नशीबात तर
धनत्रयोदशीला वाजवाची कशी टाळी ।।
वध करुन नरकासुराचा
करायचे अभ्यंग स्नान सकाळी ।।
लावल्या असत्या दीप माळा
सरले तेल आली दिवाळी अकाळी ।।
नेहमीच करतो आराधना
पावग लक्ष्मी नक्की तु यावेळी ।।
भाउ बिजेला बहीणीची माया
ओवाळणीला नाही खिशात पाकळी ।।
कसली ही दिवळी कसली नव्हाळी
जिवन आमचे ही नेहमीचीच
टवाळी ।।
अजुनही आहे आशा
तुटेल कधी तरी ही साखळी ।।
Sanjay R.

" रात्र का ही अशी "

रात्र का ही अशी
वाटे कधी हवीहवी तर
भासते कधी नकोशी ।
दडताच चंद्र नभाआड
टिमटिमती चांदणी
उधळते चमचम आकाशी ।
काळ्या भयाण रात्री
चंद्रा विना  ती चादणी
झळकते तीची उदासी ।
लागताच चाहुल सुर्याची
होतात लुप्त सारेच
प्रगटतो प्रकाश विनाशी ।
Sanjay R.

" कळत नाही "

कळतं पण
वळत नाही ।
नको तेच
टळत नाही ।
धावा कितीही
पळत नाही ।
फिल्टर लाउनही
गळत नाही ।
पेटवा कितीही
जळत नाही ।
चक्कीत टाका
दळत नाही ।
मनातली त
ढळत नाही ।
तुजविण कुणीच
छळत नाही ।
सांगु कुणास
कळत नाही ।
Sanjay R.

" चंद्र तारे "

हवेत कशाला तुला
चंद्र आणी तारे ।
मांडतात आकाशी
नुसतेच पसारे ।
कधीतरी येतील
जातील घेउन वारे ।
सांग गुलाब मोगरा
देइल मी सारे ।
लेखणीतुन फुलु दे
कवितेचे पिसारे ।
Sanjay R.

" नवी सकाळ "

सुर्याच्या किरणांसोबत
दरवळतो सुगंध गुलाबाचा ।
संचारतो आनंद आणी उत्साह
झालो चातक मी श्वासाचा ।
रोज नवरंगी फुलांना
घेउन येते एक नवी सकाळ ।
वाटते केसात तुझ्या माळुनी
वेचावे गुलाबी हास्य मधाळ ।
Sanjay R.

" विचार "

नको करुस काहीच तु
आत्मचिंतन हे नाही बरे।
उगाच ताप नको डोक्याला
झालेत वेडे खुप सारे ।

स्वच्छदी तु जगुन बघ
खळखळुन थोडे  हसुन बघ ।
फसवे इथे आहे सारे
दिवस आजचा जगुन बघ ।

कष्टा विना नाही फळ
पावलो पवली आहेत गळ ।
निर्धार पक्का हवा मनाचा
जिवनाला मग येयील बळ ।
Sanjay R.

" एक सकाळ "

रोजचीच एक
नेहमीसारखी सकाळ ।
फेकली सुर्यानं
प्रकाशाची माळ ।
दुर मंदीरात चाले
विठ्ठल नामाचा गजर ।
धावपळ सार्या जनांची
आहे भुकेले पोट हजर ।
पोट बघुन छोटे मोठे
भुकेचा तसाच आकार ।
अत्रुप्त नेहमीच आतमा
नाही कशालाच नकार ।
Sanjay R.