" रात्र अंधारी "

फुटता  पहाटेचे तांबडे
वाट काळोखाची लागली ।
सुर्य येता डोइवर
लपे पायाखाली सावली ।
रात्र होताच अंधारी
येती चांदण्या जागली ।
चंद्र कधी सोबतीला
कधी नुसत्याच मशाली ।
हौस चांदणीची पुनवेला
चंद्रा सवे ती भागली ।
Sanhay R.