91 वे अखिल भारतीय मराठी साहित्य संमेलन, बडोदा... निमंत्रण

91 वे अखिल भारतीय मराठी साहित्य संमेलन, बडोदा...
कवी कट्टा आयोजन समितीचा आज मला मिळालेला ई-मेल...

- संजय रोंघे ...

" थोडी स्पेस "

खांद्यावरी झुलले छान
काळे भोर तुझे केस ।

सौंदर्यानं खुलला कसा
गोड तुझा गं फेस ।

कपाळी कोर चंद्राची
डोळ्यात भावनांची लेस ।

केलेस घर मनात माझ्या
शोधतो त्यातच थोडी स्पेस ।
Sanjay R.

" संपलं आता रडू "

आता लेखणी नकोच
हवा एक खडु ।
विसरा म्हणावं सारं
संपलय सारं रडू ।

का लेखता तुम्ही
स्त्रीस इतके कमी ।
सरला तो काळ
आज बरोबरीची हमी ।

का विसरलेत सारे
ती झासीची राणी ।
लढते तशिच आजही
पुसुन डोळ्यातले पाणी ।

संसाराचा ओढुन गाडा
घरास देई घरपण ।
नका पाहु अंत तिचा
होइल तुमचेच सरपण ।

सार्या जगाची माता ती
प्रेमळ तिचेच मन ।
फिटणार नाही जन्मात या
कधी मोजलेस का ते रुण ।
Sanjay R.

2...3...2....1

काय सांगु
तुझ्या माझ्या प्रेमाची
कथा मनातल्या
अंतरंगाची
Sanjay R.

" मिली नजर "

देखा आखोमे उनके
और मिली नजरसे नजर ।

न रही अब रात दिन
मुझको मेरीही खबर ।

कैसी है ये जिंदगी
कैसा यह सफर ।

करे इंतजार आखे
और उठे दिलमे लहर ।

सारी रात जागु मै
और सोये सारा शहर ।

चुराई मेरी नजर पर
नही उनको खबर ।
Sanjay R.

" आसवं "

मित्रांनो कालच्या दैनिक तरुण भारतला आसमंत पुरवणित प्रकाशित माझी कविता " आसवं ". संपादकांचे खुप खुप आभार .
दिनांक 21.01.2018

माणसाचं ना मनच जळलं

https://youtu.be/SWmVjnNQM2I

" पाउस आसवांचा "

अंतरात आहे सागर
सुख आणी दु:खाचा ।
शब्दच शोधतात वाट
थांग लागेना मनाचा ।

शब्द शब्द एकच पुरे
तुटतो धागा काळजाचा ।
होउनी थेंब डोळ्यावाटे
लोटतो पुर आसवांचा ।

आनंदाचा क्षणही भारी
पडे पाउस आसवांचा ।
सुखावतो सांगु किती
कोपरा एक अंतराचा ।
Sanjay R.

"गोड गोड बोला "

तिळगुळाची ना
चवच किती न्यारी ।

गोड बोलणं का
इतकं भारी ।

शब्दच शब्दांना
जपतात ना जरी ।

अंतरात विचारांना
जपा थोडं तरी ।

शब्दांनिच जुळतात
नाती किती तरी ।

आनंदी जिवनाचा
मंत्र ओठांच्या दारी ।
Sanjay R.

" काय तुझ्या मनात "

काय तुझ्या मनात
सांग माझ्या कानात ।

नाकात नथनी
कानात डुल ।
घे ना गं पोरी
गुलाबाचं फुल ।

डोळ्यात काजळ
ओठाला लाली ।
गुलाब फुलला
तुझ्या गं गाली ।

कपाळी बिंदी
केसात गजरा ।
मुखडा तुझा गं
सोन्याहुन साजरा ।

गालावर हसु नी
नजरेत बाण ।
दिसतेस किती गं
पोरी तु छान ।

नाजुक बांधा
अंगावर शालू ।
वाटतय किती गं
तुझ्याशी मी बोलु ।

रंभा तुच की
मेनका गं तु ।
इंद्रपुरीची की
अप्सरा गं तु ।

डोळ्यात बसली
मनात ठसली ।
विचारात तुझ्या गं
आठवण फसली ।

काय तुझ्या मनात
सांग माझ्या कानात ।
Sanjay R.

" मोगर्याविना गुलाब सुना "

एकांतात क्षणभर डोळे मिटता
आठवतो मज तो इतिहास जुना ।
तुजविण वाटे नको मज काही
समजावु कसे मी माझ्या मना ।

ह्रदयात माझ्या डोंगर आठवणिंचा
त्यातच शोधतो मी पाउल खुणा ।
ये परतुनी अंतरात माझ्या
फुलु दे अंगणात मोगरा पुन्हा ।

रोज बहरतो गुलाब अंगणी
पाकळ्यांचा सांग तु काय गुन्हा ।
झालेत कठोर काटे किती
मोगर्याविना किती गुलाब सुना ।
Sanjay R.

" न रही इन्सानियत "

जमाना था वो
निकलते थे जब
लेकर सब झंडा ।

आजादीकी चाहतमे
जलती मशालको
दिये थे वह खंदा

देखो आजकल
निकलते हम लिये
पत्थर और डंडा ।

बरबादीका अब
न कोयी गम
जमाना हुवा अंधा ।

हसते हसते वो
पहन लेते थे तब
फासी का फंदा ।

अब तो राजनिती
और पैसोका ही
हुवा यह धंदा ।

न बचा अब राजगुरू
भगत सिंग जैसा
कोयी एक बंदा ।

इंसानोनेही तो
इंसानोको अब
कर दिया है गंदा ।
Sanjay R.

" मायाजाळ "

सकाळ असो वा संध्याकाळ
आकाशात रंगांचे मायाजाळ ।
विविधतेने नटलेले आभाळ
जपते मनही प्रसन्नतेची माळ ।
Sanjay R.