" बुरखा घुंघट "

बुरखा घुंगट
हवा कशाला ।
उन्हापासून
सौरक्षणाला ।

खवखवणार्या
नजरा किती ।
त्यांच्यापासून
कशी ही भीती ।

पूर्वा पारची
ही पद्धत कशी ।
स्त्री ला झाकून
ठेवायचे जशी ।
Sanjay R.

" आसवं अनमोल "

नको इतकी हळवी होऊस
येतो झर झर कसा पाऊस
आसवं ही आहेत अनमोल
दूर नको तू अशी जाऊस ।
Sanjay R.

" चित्र काव्य "

चित्र काव्य

" कथा भावनांची "

करू कविता मी कशाची
हास्याची की आसवांची ।

शब्द जोडुनी होते कविता
मनातल्या विचारांची ।

मन होते व्यथित जेव्हा
होते बरसात अश्रूंची ।

सरसावतात पुसण्या हात
व्यथा काय ओल्या गालांची ।

आनंदाची किमयाच न्यारी
गाली लकीर हास्याची ।

मन सांगे मनास कसे ते
कथा सारी या भावनांची ।
Sanjay R.

" नदीला पूर "

घेऊन मिठीत तुला
चुंबन ओठांचे घेईल ।

ये ना सखे जवळ
सर्वस्व तुलाच देईल ।

जाऊ नकोस दूर
तू तर माझी हूर ।

बघ डोळ्यात जरा
आहे एकच सूर ।

बघ भेटीसाठी
मन किती आतुर ।

चंद्रापासून सूर्य
आहेच कितीसा दूर ।

पडू दे पाऊस कितीही
येऊ दे नदीला पूर ।

नभात असते पाणी
पाण्यासाठी नदी आतुर ।
Sanjay R.

" चाफा होईल बेधुंद "

फुलला आज गुलाब
पाकळ्यांना नाही गंध ।

मोगराही रुसलेला का
नाही पसरला सुगंध ।

गारवा थोडा हवेत
वाटे मनास धुंद ।

सोड रुसवा सखे तू
नेहमीचाच तुझा हा छंद ।

कोमेजला किती बघ
फुललेला निशिगंध ।

हसून बघ ना जरा
चाफा होईल बेधुंद ।
Sanjay R.

" लागली संचारबंदी "

लागली आज संचारबंदी
कमी झाली मनातली रुंदी ।

नाही ही कुठली धुंदी
अंतरात अंतरालाच बंदी ।

वाटे जणू हृदयावर बंदी
ओठांवर शब्दांची मंदी ।

काढून सोने लावली चांदी
हलते मान जसा हा नंदी ।
Sanjay R.

" साम्राज्य धुक्याचे "

सूर्य सकाळी आज
उगवलाच नाही ।
साम्राज्य धुक्याचे
झाले दिशा दाही ।

आले भरून किती
आभाळ काळे काळे ।
प्रकाश झाला मंद
दिसेना आकाश निळे ।

धारा पावसाच्या
गेल्या येऊन चार ।
भिजला गुलाब चिंब
पाकळ्यांवर प्रहार ।
Sanjay R.

" काळोख दाटून आला "

झाले सारेच शांत
मन तरीही अशांत ।

शोधू कुठे तुला मी
क्षितिजास नाही अंत ।

लोपला सूर्य त्या कडेला
झाला प्रकाश निवांत ।

काळोख दाटून आला
नाही कुणास खंत ।

आकाश भरून आले
चांदण्या तिथे अनंत ।

हळूच मग चंद्र आला
होऊन एक संत ।
Sanjay R.

" थांबला आज वारा "

" कुठे अग्नी कुठे चाक "

शोधले चाक मानवा
वेग प्रवासाला आला ।
शेकड्याने दूर अंतर
प्रवास क्षणाचा झाला ।

जळत होतो मनात किती
प्रवास आयुष्याचा झाला ।
अंत आला जवळ जेव्हा
बघा अग्नीचा जाळ झाला ।

कुठे अग्नी कुठे चाक
मनात कुठे उरला धाक ।
चकावरती प्रवास होतो
विझता अग्नी उरते राख ।
Sanjay R.

" न्हाई दिसत कावळा "

श्राद्धाचा मैना ह्या
न्हाई दिसत कावळा ।
मायबापाले तळपवलं
तुयासारखा तूच बावळा ।

कराची होती सेवा जवा
निस्ता खाल्ला तुन मेवा ।
मरून गेले तुया पायी
करशींन किती आता देवा ।

ल्हान जवा तू होता
केली किती तुयी फिकीर ।
तुया वानी गा औलाद झाली
चुकली किती हाताची लकीर ।

माय बाप देवावानी
थोडीशी तं कदर करा ।
मंग पायजा येईन कावळा
विच्छा त्यायची करन पुरा ।
Sanjay R.

" चित्र काव्य "

चित्र काव्य

" तू राधा "

स्तब्ध होतो मी
का बघताच तुला ।
कसे सांगू मी ग
डोळे खुणावतात मला ।

बोलताना ओठ तुझे
सांगून सारच जातात ।
कहाणी तुझी माझी
कानामध्ये गातात ।

मन घेतं वेध तुझा
भाव खोल अंतरात ।
सांगू कसे तुला मी
तूच माझ्या श्वासात ।

विसरतो सारेच मी
असतेस तू पुढ्यात ।
असताना तू समोर
बोलू कसा कोड्यात ।

मी कृष्ण तू राधा
वाजे बासरी गोकुळात ।
आठवांची आठवण
वसते माझ्या मनात ।
Sanjay R.

" माणुसकी "

भाव भक्ती माझ्या
जीवनाचा हिस्सा ।
सांगू कसा सांग
आयुष्याचा किस्सा ।

धर्म आणि कर्म
बांधलेला रस्सा ।
जीवन सरते तेव्हा
उरतो कुठे गुस्सा ।

माणूस हा असा
नाही, दिसतो जसा ।
स्वार्थ आणी लोभ
यात गुरफटला कसा ।

मरतो कोणी इथे
जगता जगता असा ।
मरून उरतो कोणी
घ्यावा तोच वसा ।

वाटे नकोच जगणे
का हे असे मरणे ।
हो माणूस थोडा
हवे माणसात बसणे ।
Sanjay R.

" न जाने दिलको क्या हुवा "

न जाने दिलको
क्या हुवा ।
देखे बिनाही उनसे
प्यार हुवा ।
झोका हवाका आया
और इकरार हुवा ।
दिलमे जागी उमंग
नजाने क्या हुवा ।
रुकी कुछ सासे,
तेज हुई धडकने
और प्यार हुवा ।
नही देखा उनको
और प्यार हुवा ।
Sanjay R.

" याद "

कैसे रखु मै तुमको
करीब दिलके ।
ज्यो याद बार बार
आती हो ।।
अबतो तुम्हे दिलही
बना डाला ।
और याद दिलको
आती हो ।।

लागता था एक सपना
खोने का डर ।
और भुलनेकीं जो
आदत थी मेरी ।।
अब सपना ही मैने
सजया दिलमे ।
न तुटता, न भुलता हु
और तुम हो मेरी ।।
Sanjay R.

" ध्यास "

मनात एक ध्यास
डोळ्यात आभास ।
आठवण आली की
थांबतो मधेच श्वास ।
वेध घेतात मग कान
असतो एक प्रयास ।
यावा हळूच वारा आणी
पूर्ववत व्हावा श्वास ।
Sanjay R.

" निघालं आज ऊन "

निघालं आज ऊन
झालं का सगळं धून ।
आला सूर्य डोक्यावर
दिसते आभाळ अजून ।
मधेच लपतो सूर्य
झाला थंड थोडा लाजून ।
जा बाबा पावसा थोडा
पडलो आजारी भिजून ।
जगू दे आता तरी
सांग राहायचं किती निजून ।
Sanjay R.

" दूर नको जाऊस "

थांब ना ग सखे
नको दूर जाऊस ।

आभाळ आले भरून
येईल आता पाऊस ।

रस्ता हा वेडा वाकडा
नको ना तू धाऊस ।

सुटला वारा थंड
किती तुला हाउस ।

घे विसावा थोडा
दूर नको जाऊस

बसून बोल ना थोडं
एकटीच नको गाऊस ।

साथ हवी शब्दांची
वाट नको पाहुस ।
Sanjay R.

" विसर्जन "

गणेशराव निघणार ना आता
झालेत दहा दिवस ।
इतकाच होता का हो आमचा
तुमच्या करिता नवस ।

किती छान गेलेत दिवस
आरती आणि प्रसदात ।
करमणार नाही हो मुळीच
तुमच्या विना या घरात ।

भाव भक्ती आनंद उत्साह
भरभरून दिला तुम्ही ।
म्हणून तर बाप्पा बाप्पा करतोय ना
इथे सारे आम्ही ।
Sanjay R.

" वाट काळजाची "

वाट या काळजाची
कशी कुठून कुठे जाते ।

येऊन तो हळूच वारा
जोरात मग हलवून जाते ।

आठवणी दडून त्यात
मनही कसे विसरून जाते ।

स्पर्श थोडा होताच मनाचा
आठवण उफाळून येते ।

मन होते उदास थोडे
आठवणींची आठवण होते ।
Sanjay R.

" मौन तुझे निरंकाळ "

कविता तुझ्या मौनाची
कथा ही जीवनाची ।

मौन तुझे निरंकाळ
शब्दांचा झाला दुष्काळ ।

नजरेला नजर नाही
कानावरती गजर नाही ।

आकाशाचे आभाळ झाले
ढगांमधून थेंब आले ।

सरसर सरसर ओले ओले
भिजून सारे चिंब झाले ।
Sanjay R.

" बाप्पा निघाले परतीला "

बाप्पा निघाले परतीला
चला जाऊ या आरतीला ।

दिवस दहा आम्ही केली सेवा
आनंदाचा तुम्ही दिला मेवा ।

भाव भक्तीचा मनात भरला
राग द्वेष आता नाही उरला ।

प्रसाद मोदक प्रकार किती
उत्साहाच्या पेटल्या वाती ।

करू चला हो जयघोष आता
आरती गणेशाची गाता गाता ।

गणपती बाप्पा मोरया
पुढच्या वर्षी लवकर या ।
Sanjay R.

" गगन से निकली बुंदे "

गगनसे निकली जब बूंदे
बारीश हो गयी ।
आखोसे निकली दो बुंदे तो
जाने कहा खो गयी ।

क्या कहे हम ओठोसे
लब्ज कही खो गये ।
आखोमे बचे थे कुछ आसू
और वही रो लिये ।

खुशीया थी कुछ सपनोमे
न जाने कहा खो गयी ।
जी रहे अब बस उन्ही यादोमे
और अंधेरी रात हो गयी ।
Sanjay R.

"आला थोडा ताप "

आज दिवस तीन झाले
आला थोडा ताप ।
खोकल्यासोबत बघा
कशी लागते धाप ।

लागत नाही लक्ष
नकोच वाटते जेवण ।
दुखणे तीव्र हात पायाचे
कडू औषधांचे द्रावण ।

मळमळ वाटते थोडी
तोंडाला नाही चव ।
लाडू पेढे काहीही आणा
पांघरुणात ही लागते दव ।

पडायचे बिछान्यावर
सांगा झोपायचे किती ।
पडून पडून थकलो
दिवस आणि रात्र रीती ।

अशक्त वाटे शरीर
मनही झाले अस्वस्थ ।
होऊ दे ना बरे आता
येईल फिरून मस्त ।
Sanjay R.

" कैसे मनाऊ दिल तुझे "

कैसे मै मनाऊ तुम्हे
कैसे समाझावू तुम्हे ।
देखकर राह तुम्हारी
कुछ तो हो रहा हमे ।

हालत क्या दिलकी
कैसे कहू मै तुम्हे ।
ख्वाईश दिलमे मेरे
हसता देखू तुम्हे ।

दूर ना जाना कभी
साथ रहना हमे ।
मंजिल तो एकही है
पर खोना नहीं है तुम्हे ।
Sanjay R.

" गुरू ज्ञानाचा सागर "

करून शिक्षित सोडिले
गुरुजी तुम्हीच आम्हा ।
परिश्रम गुरूजी तुमचे
सांगू कसे मी तुम्हा ।

अ आ इ ई पासून
झाली विद्येची सुरुवात ।
पाठ जीवनाचे गिरवले
शिकलो सारेच तयात ।

गुरूंची महिमा अपार
ज्ञानाचा ते सागर ।
जमेल तितकी आम्ही
घेतली भरून घागर ।

जीवनाची केली मग
त्यातूनच वाटचाल ।
गाठले उद्दिष्ट आम्ही
नसतील जरी विशाल ।

करतो नमन गुरुवर
ऋणी मी तुमचा पामर ।
तुमच्याविना नाही सिद्धी
पडेल कसा तुमचा विसर ।
Sanjay R.

" रस्त्यात रस्ता शोधा आता "

वाहतुकीचे आलेत आता
नवीन नवीन भारी नियम ।

भरावा लागेल दंड मोठा
जाईल बघा खिशाचा दम ।

बेल्ट बांधा, हेल्मेट घाला
पिऊच नका हो आता रम ।

वाहन चालवा हळू हळू
अपघात होतील थोडे कम ।

खाच खळगे रस्त्यात गड्डे
सरकारचाच प्रश्न अहम ।

देईल कोण दंड त्याचा
उतरवा अधि काऱ्यांचा भ्रम ।

अतिक्रमण तर झाले इतके
करायचे सहन होऊन मम ।

रस्त्यात रस्ता शोधा आता
पडाल झडाल होईल धडम ।

व्यवस्थेचे तर बघाच आता
प्राण जातात कुणाला गम ।

अश्रू पुसायला नाही कोणी
सरकारनेही घ्यावेत श्रम ।

जगणे मरणे हाती कुणाच्या
पण रस्त्यावरती नको मरण ।
Sanjay R.

" तऱ्हाच अनेक मनाच्या "

कुणास ठाऊक
मनात काय कुणाच्या ।
ठाव नाही लागत
तऱ्हाच अनेक मनाच्या ।
मधेच घेई उडान
पल्याड जाई आकाशाच्या ।
कधी आकार सुक्ष्म
मावे टोकावरती सुईच्या ।
आठवणींचा डॉगर इथे
कोपऱ्यात भरून मनाच्या ।
उठते काहूर कधी
थांग लागेना मनाचा कुणाच्या ।
Sanjay R.

" गणपती बाप्पा मोरया "

आले आज बाप्पा घरो घरी
आनंद उत्साह दाटला उरी ।

भाव भक्तीचा मनो मनी
वंदन जोडूनी हात दोन्ही ।

विद्या सिद्धीचे दैवत गणराया
हवी आम्हास तुमची छाया ।

नाद निनादतो मोरया मोरया
बोला गणपती बाप्पा मोरया ।
Sanjay R.