कविता प्रकाशित

माझे व्यासपीठ या मुंबई येथून प्रकाशित होणाऱ्या जुलै 2023 च्या मासिक अंकात माझी   कविता प्रकाशित झाली.

संपादकांचे मनापासून आभार.

स्वर्ग नरक

सत्कार्याचे फळ मिळेल
असेल तो स्वर्ग ।
दुष्कार्य असेल ज्यांचे
मिळेल त्यासी नरक ।

स्वर्ग म्हणजे काय तर
ते आहे आनंदाचे द्वार ।
दुःख कष्ट मिळे जिथे
तो तर नर्काचा विहार ।

चाला करू या सारे
सत्याचा आचार  ।
नको नको जीवनात
दुषप्रवृत्तीचा विचार ।
Sanjay R.

तू आहेस कोण

तू आहेस कोण
मी वाहता वारा ।
आहेस तु कोण
मी मोर पिसारा ।

आहेस तु कोण
मी बरसत्या धारा ।
गरजतो आकाशात
पडतो होऊन गारा ।

आहेस तु कोण
भासतो मी पसारा ।
सागराच्या पाण्यास
टाकतो करून खारा ।

आहेस तु कोण
मी पहाटेचा नजारा ।
सायंकाळ होते जेव्हा
जातो देऊन इशारा ।

आहेस तु कोण
मीच अंधार सारा ।
दिवसाच्या उजेडात
नसतो मीही तारा ।
Sanjay R.

सांग तू मजसी

सांग तू मजसी
काय मनात आहे ।
थांग लागे ना पत्ता
मन कशात आहे ।

लावू नको तू जीव
प्रेम अवघड आहे ।
काळीज नको बघू
तिथे तर दगड आहे ।

गेली कुठे ती ममता
लेकरू चतुर आहे ।
गेले उडून आकाशी
पिंजरा खाली आहे ।
Sanjay R.

मनात काय माझ्या

मनात काय माझ्या
तुज सांगू मी कसे ।
मिटतो डोळे जेव्हा
का फक्त तूच दिसे ।

आभास होतो तुझा
पण तू तिथे नसे ।
बदलले वागणे माझे
अंतरातही तूच वसे ।

वागणे विचित्र झाले
कळते मलाही हसे ।
शोधतो तुलाच आता
झाले मन निराश जसे ।
Sanjay R.

नको कुठला बंध

नको कुठला बंध
नको कुठला गंध ।

सारेच त्यात धुंद
नी मन होते धुंद ।

कळणेच कठीण
कुणास कशाचा छंद ।

त्यातच ते होतात
नकळत अंध ।

आणि डोके त्यांचे
होते हो  कसे मंद ।

माझ्याही डोक्यात
चालले तेच द्वंद ।
Sanjay R.

मनाचा बंध

मनाच्या या बंधात
दिसे प्रेमाचेच नाते ।
भावना जाती जुळून
प्रेम तिथेच फुलते ।

प्रेमाला कशाचा वेळ
नाही फुलण्याचा काळ ।
क्षणात येते फुलून
घेऊन आनंदाची माळ ।

मन घेते मग झोके
अंतरात होते सकाळ ।
बहरते जेव्हा सारे
असते तीच सायंकाळ ।
Sanjay R.

बंध

गुलाब फुलतो काट्यात
अतूट किती हा बंध ।
मोगरा असतो बाजूला
दरवळतो सुगंध ।
Sanjay R.

उरतो तुझाच विचार

नाही खिडकी तिथे
नाही कुठले दार ।
बंद सारेच कुलपात
आत झेलतो प्रहार ।

अंतरात ठेवले सारे
काय किती विचार ।
आठवण येते कधी
लागते डोळ्यांना धार ।

चालेना डोके मग
वाटतो सारा भार ।
चेहरा येतो पुढ्यात
मन होते मग सतार ।

बघतो वर आकाश
नभात दिसतो आकार ।
जातो विसरून सारे
उरतो तुझाच विचार ।
Sanjay R.

एक दार मनातले

एक दार मनातले
सदाच असते बंद ।
जपून ठेवले तिथे
क्षण जीवनाचे धुंद ।

उमळती कळ्या तेव्हा
 दरवळतो सुगंध ।
चांदण्यांच्या अंगणात
चंद्र प्रकाशही  मंद ।

शब्दांचाच खेळ इथे
चाले तोही ऐक छंद ।
होती प्रगट विचार
तोडूनीया सारे बंध ।
Sanjay R.

पडली आता भिंत

तुझ्या माझ्यातली
पडली आता भिंत ।
परत पडू ना प्रेमात
नकोच आता खंत ।

निरभ्र इथे आकाश
दिसते खुल खुल ।
खूप आवडली मला
तू पाठवलेली फुलं ।

आठवते अजूनही
तुझं गोड हसण  ।
फुगवून थोडे गाल
सहजच रुसण ।

डोळ्यात तुझ्या
आहे काय जादू ।
हवे हवे वाटते
ओठातले मधू ।
Sanjay R.

अवकाळी पाऊस

असा कसा हा उन्हाळा
पाऊस घेऊन आला ।
रोज पडतो दना दन
ऊन पाऊस झाला ।

आकाशात गरजती ढग
वीज वाऱ्याचा हो काला ।
पडले उन्मळून झाड
भरभरून वाहतो नाला ।

अवकाळी हा पाऊस
सांगा उन्हाळा कुठे गेला ।
दिसेना आकाशात सूर्य
शोधा चोरून कोणी नेला ।

तापेना धरा आता
करू काय हा शेला ।
थंडी वाजते पहाटे
विळला मातीचा हो ढेला ।
Sanjay R.

जादुई जंगल

जंगल म्हणजे तर जादूच
पक्षांचे गोड आवाज तिथे ।
घनदाट झाडातून डोकावतो
कधी कधी दिसतो सूर्य जिथे ।
अचानक कधी समोर जनावर
ससा मोर हरीण त्यांचे घर तिथे ।
वाहे खळखळ पाण्याचा झरा
भेटते वाहणारी नदीही जिथे ।
दरदरून फुटतो घाम कधी तर
क्षणात मिळतो आनंद तिथे ।
Sanjay R.

ड्रॅगन चा अंत

डाईनासोर झाले नष्ट
म्हणे तो ड्रॅगन शेवटचा ।
माणसाहून कोण क्रूर
जीव घेतो माणसाचा ।

माणुसकी तर सरली
अंत झाला मनाचा ।
युद्धाचेच वादळ इथे
विनाश आता जगाचा ।

कोण हो तो जेलेस्की
कोण तो पुतीन ।
बायडेन कुठला कोण
जग हे त्यांच्या अधीन ।
Sanjay R.

ड्रॅगन

डोक्यात प्रश्न
कोण हा ड्रॅगन ।
चीनचा सम्राट
आठवा एक क्षण ।
अक्राळ विक्राळ रूप
नाही त्याला मन ।
अत्याचारी तो किती
हवे त्याला धन ।
जगावर हवे राज्य
मजवतोय रण ।
कुणाचा काय भरोसा
प्रतीद्वांदी प्रत्येक जण ।
Sanjay R.

आयुष्याच्या खिडकीतून

आयुष्याच्या खिडकीतून
बघतो मी जेव्हा ।
सुख दुःखाच्या वाटा तिथे
घडते काय केव्हा ।
Sanjay R.

प्रतिशोध

कशास हवा प्रतिशोध
मिळेल का त्यातून बोध ।
जगा आणि जगू द्या
करू नका हो विरोध ।
Sanjay R.

मन

मनातले कळणे
आहे किती कठीण ।
व्हायचे तेच घडते
नियती पुढे सारे क्षीण ।
Sanjay R.

एक नवे वळण

जीवनात किती वळणे
आभास जणू हा स्वर्ग ।
प्रत्येक वळणावर कसा
बदलतो आयुष्याचा मार्ग ।

सुखाच्या वाटेवर काटे
दुःखाचे कुठे तिथे तोटे ।
पाऊल टाकायचे जपून
कळेना काय कुठे भेटे ।

स्वार्थ येतो आडवा
वाटे सारेच मज हवे ।
अचानक सरतो प्रवास
तिथे वळण एक नवे ।
Sanjay R.

आयुष्याच्या वळणावर

आयुष्याच्या या वळणावर...
आकाशात सूर्यास्ताची लाली...
सूर्याची मावळतीकडे वाटचाल...
पक्षांचे घरट्याकडे परतणे...
माणसांना घरी जाण्याची घाई...
जो तो आपल्या वाटेवर....
कपाळावर कुणाच्या चिंता...
चेहरा कुणाचा दिसे हसरा...
प्रत्यकाला ओढ घराची....
कोणीतरी दारात वाट बघतय...
बस तीच ओढ तीच आस...
सगळेच आम्ही जगतोय...
ही रात्र सरताच परत सकाळ...
सूर्याची किरणे घेऊन येईल...
नवीन आशा नव्या दिशा.....
Sanjay R.