ओढ मनात दर्शनाची
धरली वाट पंढरीची ।
डोई पावसाच्या धारा
सुखावणारा होता वारा ।
लोट माणसांचे तेथे ।
पांडुरंग उभा जेथे ।
भरून इंद्रायणीचा काठ
झाली पुंडलिकाची गाठ ।
भाव भक्तीचाच सारा
जगी विठ्ठल एक तारा ।
हात चरणाशी लागता
कानी तुकोबाची गाथा ।
वसता डोळयात मूर्ती
आली आनंदाला भरती ।
मखातून पडले बोल
जय हरी विठ्ठल विठ्ठल ।
Sanjay R.
No comments:
Post a Comment