जेवायला नाही तिथे
वाटी आणि ताट ।
संसाराची कुठे ती
जाते बघा वाट ।
बघून चुलीला कशी
विझली हो आग ।
भुकेल्या पोटाला मग
येतो किती राग ।
पैश्याविना भाजी
येईल कशी घरात ।
धान्याच्या बाजारात
गहू पण महाग ।
गाळून घाम सारा
जातो दिवस कष्टात ।
उपाश्या पोटी झोप
चोळती डोळे अंधारात ।
गरीबाची ही कथा
कसे ते जगतात ।
रक्ताचे होते पाणी
तरीही हसतात ।
Sanjay R.
No comments:
Post a Comment