एक कोरे पान

नजरेपुढे माझ्या
एक कोरे पान ।
नव्हते शब्द त्यावर
पण होत्या भावना ।
कितीतरी वेळ असाच
होतो मी बघत ।
निघायचे तिथून
मनच नव्हते करत ।
अगोदरच मिटवले होते
त्यातले शब्द पट ।
बाजूलाच होते पडलेले
नवे कोरे कागद ।
परत लिहायला
नवीन मनोगत ।
कुणास ठाऊक
भरतील की नाही ।
कळेना काही
की जातील वाऱ्यासह उडत ।
आता सुचत नाही कविता
त्या कथेचा ही अंत ।
पण मनाला वाटत
वाहत राहावी ती धार
अगदी शांत आणि संथ ।
Sanjay R.