ते गावाच्या अगदी बाहेर
निर्जन जागी ऐक घर ।
आजूबाजूला दाट जंगल
होता रात्रीचा तो प्रहर ।
अमावस्येची रात्र काळी
वातावरणात वेगळाच स्वर ।
मधेच फडफड पाखरांची
वाटले मज यतोय कोणी अधर ।
काळी ती छावि लोंबता झगा
हसण्याचा आवाजात जोर ।
अंग माझे मग कापू लागले
आभास की स्वप्नाचा असर ।
Sanjay R.
No comments:
Post a Comment