कोरोना काळ

कठीण होता तो
कोरोना काळ ।
जणू फाटले होते
वरती आभाळ ।
उठवसे वाटेना
झाली जरी सकाळ ।
सतत जीवाचा होता
नुसताच छळ ।
खिडीतूनच हो
बघायचो आभाळ ।
वाटायचं रोजच जणू
पडते का गळ्यात माळ ।
मीच बघायचो मला
दिसताच दूर जाळ ।
परतलो सुखरूप
शिजली आपली डाळ ।
म्हणतात लॉकडाऊनने
बरेच जन्मले बाळ ।
पण कठीणच होता हो
कोरोनाचा काळ ।
Sanjay R.