माझ्या कविता - By Sanjay Ronghe
झोपडीतला एक संसार भिंती नाही तरटाचा आधार । डोक्यावर नाही छत सोसवेना स्वतःचाच भार । काय दिवस काय रात्र कष्टाचा सतत चाले मार । दिव्यात नाही तेल झोपडीत फक्त अंधार । अर्धपोटी झोप कुठे परत येतो उद्याचा विचार । Sanjay R.
Post a Comment
No comments:
Post a Comment