" पेव "
डराम कोठ्या नव्हत्या तवा
अनाज ठिवाले होते पेव ।
बिनधास्त राहे अनाज
उंदरा चिलटाच नव्हत भेव ।
दुष्काय जरी मंग पडला
राहे सोबतीले थोच देव ।
गावा गावात पहा आता
उरले नाही कुठंच पेव ।
राशन करडान चिंता गेली
दोन रुप्यात पोटभर जेव ।
काम धंदा सोडून सन्या
सरकारलेच अखिन शिव्या देय ।
Sanjay R.
No comments:
Post a Comment