काळच असा आला
झालेत सारे ढोंगी ।
लावून चेहऱ्यावर मुखवटा
बनताहेत सारे सोंगी ।
भोगतोय गरीब बिचारा
आयुष्य भर तंगी ।
फटक्याला नेटकं करता करता
जडलंय त्याच्या अंगी ।
कपटी किती झाला तो
त्यातच असतो दंगी ।
उजळ माथ्यानं फिरतो
बाजारात काळ्या रंगी ।
बघून बघून सवय जडली
आम्हीही झालोत संगी ।
लाज शरम सारली आता
सांगतो मिरवून आम्ही लफंगी ।
Sanjay R.
No comments:
Post a Comment