दिशा हिन या वाटा
पदोपदी टोचतो काटा ।
वेदना साठल्या मनात
सारख्या येतात लाटा ।
अश्रू साठले डोळ्यात
हुंदका थांबून गळ्यात ।
दुःखाला मिळेना वाट
सारे भरून या मनात ।
कोण मी आहे कुठला
प्रवासी या वाटेवरचा ।
अनोळखी झाली वाट
विसरलो पत्ता घरचा ।
ऐकतो गजर रामनामाचा
देह कुणाच्या खांद्यावर ।
जायचे कुठे मज कळेना
सुटले सर्वस्व त्या चितेवर ।
Sanjay R.
No comments:
Post a Comment