मुंबईत आमच्या, गर्दी तुफान
तीच तर आहे, लोकलची शान ।
घड्याळीचा काटा, चाले जसा
लोकलनेही घेतला, तोच वसा ।
सारखी धावते, फुरसतच नाही
असू दे ना गर्दी, पण वाटते शाही ।
भेद भाव नाही, गरीब वा श्रीमंत
सगळ्यांना घेते, नाहीच हो अंत ।
संसाराला मदत, जगण्याचा आधार
उचलते तीच, सगळ्यांचाच भार ।
कल्पनाच नको, तिच्या नसण्याची
सारेच थांबेल, प्राणवाहिनी मुंबईची ।
Sanjay R.
No comments:
Post a Comment