" माझा मीच हरवलो "

माणसांच्या या गर्दीत
विचारांचा सागर ।

आवाजाचा कल्लोळ
वेदनांचा जागर ।

माझा मीच हरवलो
फिरतो आता नागर ।

शून्यही उरले नाही
न उरला कुणाचा आदर ।

शोधू कुठे आता
फिरते नुसतीच नजर ।

चालताहेत नुसते श्वास
घायाळ झाले जिगर ।
Sanjay R.

" गुरू विना मी अज्ञानी घागर "

गुरु तुम्हीच
ज्ञानाचा सागर ।
गुरु विना मी
अज्ञानी घागर ।

चला करू या
ज्ञानाचा जागर ।
द्या शिक्षा
मजसी गुरूवर ।

पाठ गिरविण्या
आहे मी सादर  ।
मनी माझ्या
तुमचाच आदर ।
Sanjay R.

" सब कुछ बदल गया "

हम बदले आप बदले
ये शहर भी बदल गया ।
बदलना तो सबको था
बस आसमान रहे गया ।

भरता था झोला
ले जाते थे जब चवन्नी ।
मोल क्या रहा अब
भर लो पैंसोसे पन्नी ।

तन बदला मन बदला
बदल गयी कहानी ।
जिने के लिये सब करते
अपनो परही मन मानी ।
Sanjay R.

" काय ग तुझा तोरा "

नाक डोळे छान
रंग तुझा गोरा ।
पोरी काय तुझा तोरा ।।

गोड तुझा गळा
गातेस जशी सुरा ।
पोरी काय तुझा तोरा ।।

भासे नवरत्नातली एक
जसा लावण्याचा हिरा ।
पोरी काय तुझा तोरा ।।

केला काळजात घाव
मन घेते माझं फेरा ।
पोरी काय तुझा तोरा ।।

घेतला मनाचा तू ठाव
बघ परतून जरा ।
पोरी काय तुझा तोरा ।।

लागलं तुझी मज हाव
केला हृदयात मारा ।
पोरी काय तुझा तोरा ।।

अगं काय तुझा तोरा
कृष्णाची गं तू मीरा ।
पोरी काय तुझा तोरा ।।
Sanjay R.

" सारेच इथे ढोंगी "

काळच असा आला 

झालेत सारे ढोंगी ।

लावून चेहऱ्यावर मुखवटा

बनताहेत सारे सोंगी ।

भोगतोय गरीब बिचारा

आयुष्य भर तंगी ।

फटक्याला नेटकं करता करता

जडलंय त्याच्या अंगी ।

कपटी किती झाला तो

त्यातच असतो दंगी ।

उजळ माथ्यानं फिरतो

बाजारात काळ्या रंगी ।

बघून बघून सवय जडली

आम्हीही झालोत संगी ।

लाज शरम सारली आता

सांगतो मिरवून आम्ही लफंगी ।

Sanjay R.