गोष्ट माणसाची

जो तो इथे घाईत
आहे कुणाकडे वेळ ।
अहोरात्र काबाड कष्ट
बसेना कशाचा मेळ।
उरलीच कुठे सवड आता
जीवनच झाले खेळ ।

भूक साठी चाले सारे
उठते पोटात कळ ।
सुख समाधान हरवले
करतो नुसती पळापळ ।
खणायचे ते कुठे काय
गवसेल का आता तळ ।
Sanjay R.

छंद लागला

लागला का छंद मज
कळेना असते कुठे मन ।
आठवणीत तुझ्याच का
जाईना एकही क्षण ।

कधी नजर आकाशात
नी मोजतो एकेक तारा ।

वाटावं कुणालाही बघून
आताच बरसतील धारा ।

तहान भूक हरतो सारे
नसते शुद्ध कशाचीच  ।
आभास होतात सारखे
खेळ चालतो मनाशीच ।

मधेच हसतो मनात
कधी होतो मी गंभीर ।
लागेना मन कशात
कधी होते ते अधीर ।
Sanjay R.

गैर समज

समज वा नासमज

सगळाच गैर समज ।

समजवायचे किती

असो वा नसो गरज ।

तुटलेले हे मन असे

जुळेल का खरंच ।

धाग्याला धागा जुळतो

स्वच्छ असे मन तरच ।

नको राग नको लोभ

मोह माया ठेवा दूरच ।

मनाशी मन जुळवा

मी मी सोडाल तरच ।

Sanjay R.

अधीर हे मन

अधीर किती हे मन

थांबेना एकही क्षण ।

सदा आस कशाची

अनमोल कुठले धन ।

Sanjay R.

पाणी

नभात शोधतो मी

थेंब दोन पाण्याचे ।

आले आसवे डोळ्यात

संदर्भ तेच जीवनाचे ।

Sanjay R.