बारीश हो गयी ।
आखोसे निकली दो बुंदे तो
जाने कहा खो गयी ।
लब्ज कही खो गये ।
आखोमे बचे थे कुछ आसू
और वही रो लिये ।
न जाने कहा खो गयी ।
जी रहे अब बस उन्ही यादोमे
और अंधेरी रात हो गयी ।
Sanjay R.

आज दिवस तीन झाले
आला थोडा ताप ।
खोकल्यासोबत बघा
कशी लागते धाप ।
लागत नाही लक्ष
नकोच वाटते जेवण ।
दुखणे तीव्र हात पायाचे
कडू औषधांचे द्रावण ।
मळमळ वाटते थोडी
तोंडाला नाही चव ।
लाडू पेढे काहीही आणा
पांघरुणात ही लागते दव ।
पडायचे बिछान्यावर
सांगा झोपायचे किती ।
पडून पडून थकलो
दिवस आणि रात्र रीती ।
अशक्त वाटे शरीर
मनही झाले अस्वस्थ ।
होऊ दे ना बरे आता
येईल फिरून मस्त ।
Sanjay R.
कैसे मै मनाऊ तुम्हे
कैसे समाझावू तुम्हे ।
देखकर राह तुम्हारी
कुछ तो हो रहा हमे ।
हालत क्या दिलकी
कैसे कहू मै तुम्हे ।
ख्वाईश दिलमे मेरे
हसता देखू तुम्हे ।
दूर ना जाना कभी
साथ रहना हमे ।
मंजिल तो एकही है
पर खोना नहीं है तुम्हे ।
Sanjay R.
करून शिक्षित सोडिले
गुरुजी तुम्हीच आम्हा ।
परिश्रम गुरूजी तुमचे
सांगू कसे मी तुम्हा ।
अ आ इ ई पासून
झाली विद्येची सुरुवात ।
पाठ जीवनाचे गिरवले
शिकलो सारेच तयात ।
गुरूंची महिमा अपार
ज्ञानाचा ते सागर ।
जमेल तितकी आम्ही
घेतली भरून घागर ।
जीवनाची केली मग
त्यातूनच वाटचाल ।
गाठले उद्दिष्ट आम्ही
नसतील जरी विशाल ।
करतो नमन गुरुवर
ऋणी मी तुमचा पामर ।
तुमच्याविना नाही सिद्धी
पडेल कसा तुमचा विसर ।
Sanjay R.
वाहतुकीचे आलेत आता
नवीन नवीन भारी नियम ।
भरावा लागेल दंड मोठा
जाईल बघा खिशाचा दम ।
बेल्ट बांधा, हेल्मेट घाला
पिऊच नका हो आता रम ।
वाहन चालवा हळू हळू
अपघात होतील थोडे कम ।
खाच खळगे रस्त्यात गड्डे
सरकारचाच प्रश्न अहम ।
देईल कोण दंड त्याचा
उतरवा अधि काऱ्यांचा भ्रम ।
अतिक्रमण तर झाले इतके
करायचे सहन होऊन मम ।
रस्त्यात रस्ता शोधा आता
पडाल झडाल होईल धडम ।
व्यवस्थेचे तर बघाच आता
प्राण जातात कुणाला गम ।
अश्रू पुसायला नाही कोणी
सरकारनेही घ्यावेत श्रम ।
जगणे मरणे हाती कुणाच्या
पण रस्त्यावरती नको मरण ।
Sanjay R.