" ना हो दिवार "

तुम हो जहाँ
वहा दिवार ना हो ।
हम भी हो वहा
पर दिदार ना हो ।
दिलमे आस वही
पर इजहार ना हो ।
इंतजार दो लब्जोका
पर खो न जाये कही ।
कह दो तुम आज
होगा दिल सही ।
Sanjay R.

" है यह सपना "

तुम दूर ना जाना
हमे भूल ना जाना ।
याद दिलमे रखना
नाही है यह सपना ।
कहते आखे हमे कुछ
थोडा गालोमे हसना ।
खडे हम वही है जहाँ
तुमसे है मिलना ।
और दिलमे तमन्ना है
तुम खिलखिलाते रहना ।
Sanjay R.

" रे बळीराजा.... "

रे बळीराजा.....

सहनशक्ती तुझी सांग
किती आहे रे अपार ।

कळणार नाही कधीच तुला
त्या चाकूची रे धार ।

नाही ठाव अजब रे 
आहे हे सरकार ।

पोटावर तुझ्या होता
किती किती रे वार ।

सांग तूच आता तुला
आहे कुणाचा आधार ।

किती रे झेलशील तू
हे असलेच प्रहार ।

काळ्या मातीत राबतो
नाही तुज दिस वार।

घरात जगतात किती
सांग किती तुझा भार ।

पै पै लागतो मातीत
घेतो पाऊसच इसार।

सावकारापुढे कसा
होतोस तू लाचार ।

तिसरा मधेच कुणी येतो
करतो तुझा व्यापार ।

खिसा घेतो हिसकावून
आणि सरतात विचार ।

सांग ठणकावून जरा
तूच जगवतो सारा भार ।

नको रे सोसू असा
एकटाच सारे वार ।

फेक फंदा फाशीचा
दे घराला तू आधार ।

टाक उलटून आता
सरकारचा हा दरबार ।

जळून तू रे जळणार किती
राखे विना काय उरणार ।

टाक जाळून तू आता
पडू दे त्यांचेच निखार ।
Sanjay R.

" भावार्थ "

शब्द च तर भाव
सांगून जातात ।
बाकी काय असतं
आपल्या हातात ।

शब्दांची होते कविता
भावार्थ तिचा किती ।
हृदयात जेव्हा ठसते
भावना होते रीती ।

चार ओळींची चारोळी
नजरेतून जाते गळी ।
मन होते आनंदी
फुलवत गालावर खळी ।
Sanjay R.

" तू रणरागिणी "

तू स्वप्नपरी
सुन्दरी खरी ।
रूप गुण
तू मनोहारी ।
भासते मज
सुशांत विचारी ।
भूषण तूझेच
इंद्र दरबारी ।
लौकिक तुझा
दिशा चारी ।
रण रागिणी तू
आहे परोपकारी ।
संजय R.