" तुझी अदा "

खळखळुन हसायची
हीच तुझी अदा ।
मनाला सुखाउन जाते
आणी होतो फीदा ।
Sanjay R.

वाह वा
क्या अदा ।
हो गये हम
आपपे फीदा ।
मुस्कुराती रहो
तुम सदा ।
ना होना कभी
हमसे जुदा ।
साथ होंगे आपके
आपके सदा ।
जिंदगीका यही
करते है वादा ।
Sanjay R.

याद जब आये

याद जब उनकी
दिलमे आये ।
सामने हम तब
उनको पाये ।
आंखे भी कुछ
बहकसी जाय ।
चेहरेकी अदा
प्यार झलकाये ।
ओठ भी फीर
गीत गुनगुनाये ।
Sanjay R.

" हरपले बालपण "

गेले ते दिवस लहान पणातले
पुढे आलो आता क्षण जिवनातले ।
वाटायचं तेव्हा केव्हा होइल मोठा
छळतात सारे जिव आपला छोटा ।
मनात यायचं तेव्हा होउ दे मोठ
खुप असेल पैसा नसु आपण छोटं ।
मोठं झालं की मस्त फिरायचं
मनाला वाटेल तसच करायचं ।
रागावणार नाही कोणी
खुप हसायचं मस्तीत जगायचं ।
गाडी घोडा असेल सोबत
वाट्टेल तसे फिरायचे ।
चुकुन कोणी बोललं तर
जोरात आवाज चढवायचे ।
काहीच नाही जमत मन करपलं
मोठं होउन कसं बालपण हरपलं ।
Sanjay R.

गरीबी

तुच रे जवाबदार माणसा ।
नकोच ना तला पाउस ।
तोडुन जंगल उजाडलं सारं ।
फिटउन घे आता आपलीच हौस ।
Sanjay R.

गरीबीच आहे
पाया आमच्या देशाचा ।
दाखवतो दया माया
हा किती मोठेपणा
आमच्या मनाचा ।
सगळेच दाखवतात
थोडी कळकळ आणी
चिमुटभर मळमळ ।
थंडच आहे रक्त उरात
देणे घेणेच नाही कुणा
होणार कशी सळसळ ।
जगतो बिचारा कसातरी
अन्नासाठी दारोदारी
मेला गेला नाही सुतक ।
दिली म्हणे सरकारनं
अन्न सुरक्षेची हमी
का मग ही अन्नाची कमी ।
Sanjay R.

रात्रीचे काही वेगळेच रंग
सगळेच कशे असतात दंग ।

हवेत दरवळतो रातराणीचा  सुगंध
चंद्र असतो मस्तीत चांदणीच्या संग।

मधेच चमचमतो कळोखात काजवा
रातकिड्यांची समधी होते भंग ।
Sanjay R.

जायचं जर असेल जिवनात पुढे
अभ्यासाचे ओझे वाहायचे थोडे ।

एक एक पाउल मग ठेवायचे पुढे
सर होतील श्रमाने सारे विद्येचे धडे ।

झिजवायचे आपले पायातले जोडे
शर्यत जिवनाची जिंकतील घोडे ।
Sanjay R.

किती तु लावलीस ओढ
तुझ्या विचारानी  मग
वाटतं सारंच गोड ।

तुझं हळुच हसणं आणी
तिरक्या नजरेनं बघणं
दोन्हीची अप्रतीम जोड ।
S. Ronghe

अरमान

जब बात दिलकी हो
तो दिलको कैसे समझाये ।
अपनोको कहकर देखा हमने
अबतो सपनेभी खो गये ।
Sanjay R.

दुरही रहना
ये हसीन गोरी ।
टुटेंगे अरमान
बनी रक्खो दुरी ।
हसरते ना होगी
कभी भी पुरी ।
संभालो दिलको
न चलाओ छुरी ।
जालीम है दुनीया
सोच उनकी बुरी ।
Sanjay R.