वाट बघायला तूझी
मज तू लावू नकोस ।
घाव मनाला या असे
परत पुन्हा तू देवू नकोस ।
वेदना या माझ्या मनाच्या
तू तुझ्यात घेऊ नकोस ।
साधना किती या अंतराची
अजाण तू जाणू नकोस ।
तपश्चर्येच्या वणव्यात
मलाच तू जाळू नकोस ।
नाही होणार राख शांत
हात स्वतःचे पोळू नकोस ।
असेल अग्नी तो साक्षीला
साक्ष माझी तू मागू नकोस ।
अश्रूंचीही सरली बरसात
अजून मजला रडवू नकोस ।
हो सुखी तू तुझ्या दारी
परत वाट ही धरू नकोस ।
वाटेवरती काटे अंथरले
कट्यामधून तू चालू नकोस ।
Sanjay R.
No comments:
Post a Comment