कसे होते त्या काळातले प्रेम
आता सारखेच होते का सेम ।
नाही ठाऊक चाले कसा गेम
कोण केव्हा टपकेल नव्हता नेम ।
तो बघायचा आणि ती हसायची
नाकाला थोडंस मुरडायची ।
नजरेनं तिरक्या ती बघायची
मुद्दाम खोटं खोटं रुसायची ।
बोलायची तर सोयच नव्हती
पत्रातून मग ती व्यक्त व्हायची ।
मनातल्या भावना ती लिहायची
पत्र कशीबशी आपली पाठवायची ।
व्हायचा कधी गडबड घोटाळा
मित्रच सांगायचे पळा पळा ।
दूर बघ तिकडे येतोय साळा
भीतीने चेहरा व्हायचा निळा ।
आजकाल झाले सारेच ईझी
मेसेज पाठवून व्हायचे बिझी ।
सांगे आठवण येत होती ग तुझी
पण ब्याटरी चार्ज नव्हती माझी ।
प्रेमाचा रंग आहे अजून तोच
कुठल्याही प्रश्नाचे उत्तर होच ।
प्रेमाच्या पावतीला मिळते पोच
आवडते तिच्या गालावरची मोच ।
Sanjay R.
No comments:
Post a Comment