" एक निवांत क्षण "

घेऊन ओझे डोक्यावर

सुरू होती भ्रमंती ।

विचारांचा गोधळ डोक्यात

नव्हती मनाला शांती ।

दमला थकला किती उरला

काळवंडली कांती ।

मृत्यू समोर ठाकला जेव्हा

उरले काय अंती ।

घे जगून दिवस अजून

मग लाभेल शांती ।

हस थोडा नी हसव थोडा

शेवटी होशील निवांत ।

Sanjay R.