भारी जातोय आता
रोज एक एक दिवस
डोकं झालं जड आणि
मन झालंय नर्व्हस ।
महिना लोटला आता
किती बसायचं घरात ।
कशी ही भीती जीवनाची
मृत्यू वाट बघतोय दारात ।
सरला पैसा सरले धान्य
प्रश्न उरला आता पोटाचा ।
कष्टासाठी आहेत हात
फक्त मार्ग हवा वाट्याचा ।
युद्ध आहे वा हे आक्रमण
पसरले विषारी संक्रमण ।
जीवनाचे आहेत मार्ग बंद
तरीही लढायचे आमरण ।
जातील हेही दिवस एकदा
सुखाच्या खुलतील वाटा ।
मनात मात्र असेल कायम
हृदयात रुतलेला तोच काटा ।
Sanjay R.
No comments:
Post a Comment