उठताच सकाळी
व्हायचे लाड तिचे सुरू ।
आंघोळ, तेल कंगवा
पावडर गंध म्हणायची
मी काय काय करू ।
लाडकीच होती ती
बाहुली गोरी पान ।
नकटे नाक, गोबरे गाल
दिसायला होती छान ।
चाले सोबत जेवण
सोबत तिचाही आराम ।
मैत्रीण जिवाभावाची
खेळायचे एवढेच काम ।
हळूहळू दिवस लोटलेत
मी झाली मोठी नि ती लहान ।
कधीतरी साथ सुटली आणि
गेले अडगळीत तिचे ध्यान ।
आठवणी मात्र अजूनही आहेत
माझीच ती बाहुली ।
बालपणीची सखी तीच
होती माझी सावली ।
Sanjay R.
No comments:
Post a Comment