माझ्या कविता - By Sanjay Ronghe
नाहीच उरली कुठे माणसात हो माणुसकी स्वार्थी झालेत सारे नाही कुणात आपुलकी
मन झालं किती कठोर निष्ठुरता भरली अंतरात । रडणे विसरला माणूस नाही आसव डोळ्यात ।
पैसा पैसा हवा पैसा नाही उरला भरवसा । माणूसच उरला कुठे वागतो सैतान जैसा । Sanjay R.
Post a Comment
No comments:
Post a Comment