सूर्य येताच मावळतीला
नभही झालेत लाल ।
आकाशही झाले निवांत
ओढली काळोखाची शाल ।
व्रुक्ष वेलीही स्थिरावले
परतले पक्षी घरट्यात ।
वारा झाला शांत जरा
चांदण्या चमकल्या अंगणात ।
रात राणीस आला बहर
दरवळला सुगंध चोहीकडे ।
सुखावला चंद्र जरासा
हळूच हसला बघून धरेकडे ।
Sanjay R.
तुझ्या शब्दांची
होत नाही उकल ।
शोधतो अर्थ सारे
घेतो शब्दांची दखल ।
सांगून जातात कधी
शब्द शब्दांचाच अर्थ ।
कळते मग मलाही
प्रयास सारेच ते व्यर्थ ।
सांगू कुणास मी कसे
मनात आहे ऐक आशा ।
शब्द हवा मज एक
नको त्यातून निराशा ।
Sanjay R.
लोभी तू लबाड
खऊनी झाला जाड ।
वाढला रे असा कसा
वाटतो जसा ताड ।
समोर होतो जेव्हा उभा
भासतो मज तू पहाड ।
आवाज किती छोटा
थोडासा तू रे दहाड ।
अप्पू वाटतो तू गेंडा
थरथरते कसे रे झाड ।
वाटते भीती ही मजला
सांग करू कसे मी लाड ।
Sanjay R.
नकोच मनात लोभ
विचारांचा होतो अंत ।
वाढतो किती हव्यास
उरते कुठे मग खंत ।
मनाचा हा विकार कसा
लोभापायी चुकते वाट ।
आपुलकिशी सरते नाते
जीवनाची तुटते गाठ ।
Sanjay R.
