मन उधाण वाऱ्याचे

सावरू कसे मी मला
मन उधाण वाऱ्याचे ।
लागले वरीस सोळावे
आकर्षण त्या ताऱ्याचे ।

करतो चमचम तारा
छेडतो अंगास वारा
उडती केस भुरभुर
कळला मज इशारा ।

मोगरा फुलला अंगणात
केली सुगंधाची बरसात
गालात हसतो गुलाब
माळला हळूच केसात ।
SAnjay R.

बाबांचा मार

अडबड झाली गडबड झाली

आईने दिला मज धपाटा  ।

लक्ष देऊन आता करतो सारे

तरी होतो कसा चुकांचा सपाटा ।

अभ्यासात नाही लागत लक्ष

मित्रच दिसतात हो पुस्तकात ।

कितीही वाचा थांबत नाही

जातच नाही काही या मस्तकात ।

इकडे तिकडे फक्त बघत असतो

अभ्यासाचा येतो कंटाळा खूप ।

टिफीन उघडुन बघत राहतो

आईने दिले की नाही ते तूप ।

कळतच नाही काय लिहावे

परीक्षेचे प्रश्न असतात किती भारी ।

बरी वाटते मला नेहमीच कशी

मित्रांसोबत होते ती मारामारी ।

आज लागला रीझल्ट परीक्षेचा

सगळीकडे नुसता आहे भोपळा ।

आता आई बाबांना सांगू मी काय

दिसतो बाबांच्या हातात ठोकळा ।

Sanjay R.

स्वप्न माझे मोठे

मनात एकच ध्यास
आहे घडवायचा इतिहास ।
बोबडे बोल हे माझे
ठेवा थोडा विश्वास ।

परिश्रम करील मी सारे
पडणार नाही मागे ।
जे स्वप्न आई बाबांचे
करील त्यास मी जागे ।

शूर वीर म्हणा मज
लहान मी हो कुठे ।
मीही बघतो स्वप्न
व्हायचे मज मोठे ।
Sanjay R.

जीवनाची साथ

जीवनाची ही बात
मिळते ऐक साथ ।
एकमेकासी आधार
करायचा पुढे हात ।
संकटे येती भारी
करायची त्यावर मात ।
जीवनाचे गीत हे
जायचे पुढे गात ।
बघा जरा करून
जीवनाची सुरूवात ।
Sanjay R.

सांग ना रे देवा

शोधू कुठे मी तुजला 

तूच सांग ना रे देवा ।

मनात आहे रे भाव 

हा तुझाच आहे ठेवा ।

हात दोन्ही मी जोडून

करतो रे तुझी भक्ती ।

उपसतो कष्ट  सारे

आहे तुझीच रे शक्ती ।

दोन वेळ पोटभर

मिळते मज भाकरी ।

जातो थकून भागून

निजतो नाही साथरी ।

भाव तुझा या मनात

नाम तुझे सदा मुखी ।

नाही मागणार काही

ठेवतो तू मज सुखी ।

होऊ दे कल्याण सारे

तुझ्या चरणी दे जागा ।

दुःख देते आठवण

तो तुझ्या माझ्यात धागा ।

भेट हवी मज आता

करीन तुझी मी वारी ।

सदा ठेव मज असा

येईल मी तुझ्या द्वारी ।

संजय रोंघे

नागपूर