" मन "

मन सुखाचा सागर
कुठला त्यास किनारा ।
हळूच एक फुंकर यावी
होऊन जावे वादळ वारा ।
आकाशात ढग यावेत
सोबतीला पावसाच्या धारा ।
काळोखाची चादर ओढून
बघतो त्यातून लखलख तारा ।
पहाटेचे तांबडे फुटता
प्रकाश होतो आसमंत सारा ।
प्रीतीचा हा बंध नाजूक
अंतरात त्याचाच इशारा ।
Sanjay R.

" राणी "

स्त्री असते सुंदर ज्ञानी
रंग रूप निर्मळ पाणी
शूर वीर ती लक्ष्मी राणी
नका समजू अबला कोणी
Sanjay R.

" ध्यास "

ध्यास माझ्या मनाला
सांगू मी कुणाला
सांगायचं बरच तुला
आवडेल का तुला
धिरच होत नाही
होतात वेदना अंतराला
घ्यायचा श्वास खुला खुला
Sanjay R.

" साथी "

'तेरी हर अदा
मुझे खूप भाती है ।
तुम दूर हो मगर
सपनो की साथी है ।

सोचता है जब
मेरा यह दिल ।
याद तुम्हारी ही
तो आती है ।

भूल न जाना कभी
तुम्ही हो एक ।
जो मुझको रात दिन
सताती है ।
Sanjay R.

" काय नाव देऊ "

डोळ्यात तुझ्या बघून
सुचतात चार शब्द ।
आतुर होते मन आणि
हृदय होते स्तब्ध ।

नाव काय देऊ सांग
तुझ्या माझ्या नात्याला ।
अथांग हा सागर किती
उभा मी या काठाला ।

अंतरात उठले वादळ
थरथर होते शब्दांची ।
शब्दांचीच झाली कविता
बघ तुझ्याच आठवांची ।
Sanjay R.