" वेडा रे वेडा "

करायचं  काव्य
वाचायचा धडा ।
काढायची रांगोळी
त्यावर शेणाचा सडा ।
जायचं असतं हळू
धावतो तुफानी घोडा ।
जुळलेलं सारच
हातोडीनं तोडा ।
समुद्र भरायला
पाणी थेंब थेंब सोडा ।
अंथरुणात झोपतांना
घालायचा जोडा ।
सगळंच उलटं
कशाला चिडा ।
म्हातारपणीच नेमकं
पाप पुण्य फेडा ।
जीवनच हे
आयुष्याचा राडा ।
जोवर चालतो
दम लावून ओढा ।
पसरा हात
मिळतो पेढा ।
नसेल जगायचं तर
तिरडीवर पडा ।
देऊ लावून आग
संपेल तिढा ।
वेडा रे वेडा
कुणीही छेडा ।
Sanjay R.

प्रगट दिन बाबांचा

शेगावी गजानन बाबा वसले 
अंतरात आमच्या ते ठसले ।
श्रद्धा भक्तीचा लोटतो महासागर 
मनात बाबांचा असतो आदर ।
Sanjay R.

" उपवास "

करायचा कसा उपवास
भरायचा एक एक श्वास ।

अन्नविना मग करायचा
पूर्ण दिवसाचा प्रवास ।

करून परमेश्वराचे चिंतन
अंतरातल्या स्वत्वाचा ध्यास ।

आचार विचारांची शुद्धी
एक आत्मविवेचनाचा प्रयास ।
Sanjay R.

" उरली फक्त राख आता "

वाद विवाद हे सरले आता
दाहशतीची सुरुवात आता ।

रक्ताची या किंमत काय
नको कुणाला साथ आता ।

छिन्न विच्छिन्न भग्न झाली
माणुसकीची जात आता ।

आचार विचार पेटून उठले
धडधड जळते आग आता ।

धर्म संस्कृती जळून गेली
उरली फक्त राख आता ।

माणूस माणूस उरला कुठेहो
रक्तात भिजले हात आता ।

चला निघू या सारेच आपण
गीत अंताचे गात आता ।
Sanjay R.

" मिटती पलंके "

याद तुम्हारी जब आती
इतना मुझे क्यू सताती ।

दिलमे कैसे लगी है आग
कितनी है भागम भाग ।

निंदभी उड गई  कही दूर
मिलने को दिल है आतुर ।

पल भर जब, मिटती पलंके
ख्वाबमे भी तस्वीर झलके ।

पास आवो, हो तुम कहां
तुमही तो हो, मेरा जहाँ ।
Sanjay R.