टीचभर हे पोट
कोनाले भेटे न्याहारी ।
कोर कुटक्यासाठी
कोनी फिरे दारोदारी ।
दिस रात चरे त्याचा
देह किती भारी ।
जन्माचा उपाशी राजा
वाटे कितीक आजारी ।
जागी एका बसून
मोजे नोटा व्यापारी ।
आटउन रक्त सारे
उपाशीच शेत करी ।
लटकते फासावर
किती झाले आतावरी ।
मोजूनरे थकलो आता
उपाशीच सारे घरोघरी ।
Sanjay R.
आदी ते अंत
अनादी अनंत ।
जीवन हेची
असे मोठा ग्रंथ ।
कुणी इथे महंत
आणिक संत ।
वाहे झरा संथ
काय कुणाचा पंथ ।
द्वार कर्माचे शोधू
परी विचार निवांत ।
सारेच अशांत
वाटे मोठी खंत ।
बसुनी थोडे शांत
देखू स्वतःचा अंत ।
Sanjay R.
झाला तरास डोक्याले
पास्तावा आला मनाले ।
येळ गेली ना निंगून
सांगू आता कोनाले ।
पिकन मानलं पीक पानी
द्या लागलं सावकराले ।
उरली फकस्त आता माती
खाऊ काय घालू लेकरायले ।
इचार लय भारी आता
कराच कसं सांगा जगायले ।
Sanjay R.
लेक तू ग माझी लाडाची
आहेस सावली झाडाची ।
तीळ तीळ झाली मोठी
जशी तुळस अंगणाची ।
फुलविले छान घर तुने
झालीस फुल तू वेलाची ।
होतीस तू लहान जेव्हा
दुडू दुडू कशी ग चालायची ।
क्षण आनंदाचे होते सारे
खुदु खुदु किती ग हसायची ।
वाटतं अजूनही आहेस तू छोटी
छकुली माझ्या तू स्वप्नांची ।
येईल तो दिवस जाशील दूर
ओलावते कडा माझ्या डोळ्यांची ।
Sanjay R.
