आसुओकी एक बुंद
उनकी आखोमे थी ।
फिरभी आपके खातीर
चेहरेपे मुस्कान थी ।।
आखोमे उनके
लाखो अरमान थे ।
ताकते रहे चेहरा
नजरोसे अनजान थे ।
सपनो भरी दुनिया
बसी आखोमे थी ।
न जाने नजरे
फिर भी उदास थी ।
Sanjay R.
आसुओकी एक बुंद
उनकी आखोमे थी ।
फिरभी आपके खातीर
चेहरेपे मुस्कान थी ।।
आखोमे उनके
लाखो अरमान थे ।
ताकते रहे चेहरा
नजरोसे अनजान थे ।
सपनो भरी दुनिया
बसी आखोमे थी ।
न जाने नजरे
फिर भी उदास थी ।
Sanjay R.
प्रारंभ तू आरंभ तू
धारेचा हा समारंभ तू
सांग कोण मी कोण तू ।
ज्ञान तू विज्ञान तू
केलेस मज सज्ञान तू
सांग कोण मी कोण तू ।
मान तू शान तू
केलेस मज महान तू
सांग कोण मी कोण तू ।
आण तू प्रमाण तू
उंच उंच ते निशाण तू
सांग कोण मी कोण तू ।
संत तू महंत तू
तपस्येचा स्तंभ तू
सांग कोण मी कोण तू ।
शांत तू प्रशांत तू
आकांतातला एकांत तू
सांग कोण मी कोण तू ।
प्रकाश तू अंधार तू
परतीचा एक निर्धार तू
सांग कोण मी कोण तू ।
गंध तू सुगंध तू
सुखसागरात बेधुंद तू
सांग कोण मी कोण तू ।
आनंद तू स्वछंद तू
दुःखाचा निर्बंध तू
सांग कोण मी कोण तू ।
कणात तू गगनात तू
डोळे मिटता साक्षात तू
सांग कोण मी कोण तू ।
आरूप तू प्रारूप तू
अंतरातले स्वरूप तू
सांग कोण मी कोण तू ।
एक तू अनंत तू
दिलास मज का अंत तू
सांग कोण मी कोण तू ।
Sanjay R.
घरात ज्या खाष्ट सासू
सुनेच्या डोळ्यात आसू ।
येईल कसे सांगा जरा
गालावर तिच्या हसू ।
असेल ती समोर तर
दूरच थोडे बसू ।
धीर धर बाई थोडा
नवऱ्यावर नको रुसू ।
Sanjay R.
लंगड्या गायीत वासरू शायन
घेतला लिचोंडा का मनते
आई याले पायान ।
-------------------------------------------
शाना लय बापू
हुशारी दावते
लंगडा असूनबी दुडु दुडु धावते ।
-------------------------------------------
हुषार लय भारी मलेबी कयते
हुशारी पाऊन त्याची
मन मालं जयते ।
--------------------------------------------
छटाकभर लेकाचा
देते निसत्या धवसा आनं
जयुन जयुन पहा झाला कोयसा ।
Sanjay R.
सुंदर किती रे राजा
स्वप्नातले जग माझ्या
शृंगार निसर्गाचा
मनमोहक लावण्याचा
सळसळणारा वारा
चमचमणाऱ्या तारा
झुळझुळ वाहते पाणी
पाखरं गाती गाणी
सूर्याची प्रखरता
चंद्राची शीतलता
आवतरते ईंद्राघरची परी
सोबत पावसाच्या सरी
रुणझुण वाजे चाळ
करी मन घायाळ
Sanjay R.