म्हाया वऱ्हाडाची माती
फुलवते सारी नाती गोती ।
धनी राबतो थे शेती
होतो वला पावसाच्या घाती ।
पऱ्हाटीले फुटते पाती
वळे कष्टाच्या वाती ।
तवा येयी पयसा हाती
पोसे मानसाच्या जाती ।
घास दोन सारे खाती
कधी उपासाच्या राती ।
तुटे निसर्गाची गती
हाती ढेकलाची माती ।
दिस हपत्याचे साती
जीव उरफाटा घेती ।
अभंग तुकोबाचा गाती
फुले इंच इंच छाती ।
सपन उद्याचे पाहती
झोप सुखाची राती ।
Sanjay R.
काय किती भारी
जमात आमची सारी ।
पेलतायेत सगळे
आपापली जवाबदारी ।
गडबड गोंधळ घोटाळे
चाललंय दारोदारी ।
उघडा वर्तमान पात्र
दिसेल नुसती मारामारी ।
संपल्यातच जमा आहे
आता दुनिया दारी ।
पैज लागलं नुसती
कोण कुणावर भारी ।
राजकारणात दिसताहेत
गिधाडं आणी घारी ।
भोग भोगले आम्ही
आता आली तुमची बारी ।
जागोजागी वाळवळतात
हेच नाग विषारी ।
वाजवा कुणी आता
युद्धाची तुतारी ।
रे विठ्ठला फुलली कशी
माणसांनी पांढरी ।
माणुसकीचा दे प्रसाद
होईल सफल जन्माची वारी ।
Sanjay R.
सांग ना गं आई
कसं जायचं बाहेर ।
पावसाचे असावे कां
इथेच कुठे माहेर ।
दहा दिवस झालेत
त्याच्या पाहुणचाराला ।
अजून किती मुक्काम
कोण जाईल विचारायला ।
शाळा नाही खेळ नाही
लागलो मित्रांना विसरायला ।
मूडच नाही लागत माझा
आता अभ्यासाला बसायला ।
ये ये म्हटलं तर
इतका का रे येतो ।
सांगत हि नाही
कधी तू जातो ।
जा म्हणा आता
परत तू येशील ।
थोडं दिवस आम्हा
उसंत तर देशील ।
काकांच्या शेतात छान
पुन्हा तू पडशील ।
वीसरु नको बाबा नाहीतर
जाऊन कुठे दडशील ।
Sanjay R.
कसा हो हा पाऊस
पड पड म्हटलं तर पडत नाही ।
आणी पडलाच तर
थोडीही उसंत देत नाही ।
कोरड्या नद्या कोरडे नाले
नावही पैलतीरी नेत नाही ।
आलाच कधी तर
जीव घेतल्या शिवाय जात नाही ।
रिमझिम रिमझिम कोसळेल असा
नदी की नाली काळतच नाही ।
खूप तु रे बरसला
आता विचार कर काही ।
सूर्य कूठे असेल
सारे शोधताहेत दिशा दाही ।
उघड थोडं दार
साऱ्यांचीच झाली त्रेधा तिरपट त्राही ।
थांब थोडा आता
सांगून जा तू , परत येणार कि नाही ।
Sanjay R.
