फुल उमले पाकळी
गाली हळूच खळी
लाजून जाई बावळी
जणू नाजूक कळी
भ्रमर हा दिवाणा
फिरतसे राना वना
का गातसे गाना
जवळी येण्याचा बहाणा
भ्रमर हा स्वछंद
फुल होई बेधुंद
घेऊन हळूच मकरंद
होतसे मग आनंद
फुल उमले पाकळी
गाली हळूच खळी
लाजून जाई बावळी
जणू नाजूक कळी
भ्रमर हा दिवाणा
फिरतसे राना वना
का गातसे गाना
जवळी येण्याचा बहाणा
भ्रमर हा स्वछंद
फुल होई बेधुंद
घेऊन हळूच मकरंद
होतसे मग आनंद
मनात माझ्या आहेस तु
क्षणो क्षणीच्या भासात तु ।
वाटे सदा मजला असे
अंतरात आहेस माझ्याच तु ।
छळेल कसा मी सांग तुज
आहेस स्वप्न माझेच तु ।
शब्द माझे नाहीत तीर
मनातली ती भावना तु ।
तू तर आहेस माझी राधा
वेड मजसी लविलेस तु ।
सांग कधी कळेल तुजला
आहेस माझ्या काळजात तु ।
तोडून सारा हा दुरावा
ये कवेत सखे माझ्याच तु ।
फुलव मोगरा अंगणात माझ्या
भिजव मजला त्या गंधात तु ।
Sanjay R.
डोळ्यांत चमक भावनांची
आणि हास्याची लकीर गाली ।
अवतरले शब्द झर झर
बघ कशी ही कविता झाली ।
माझ्या निराकार मनात आज
आठवणींनी किती गर्दी केली ।
अवती भवती दारवळला सुगंध
गुंतल्या मोगऱ्यात बेधुंद वेली ।
डोकावून पाहण्या आकाशी
निळ्या काळ्या ढगांची गर्दी झाली ।
तुझ्यातच एक व्हायचं म्हणून
सरही हलकेच धाऊन आली ।
तू आणि मी बस दोघंच आपण
रात्र पुनवेची चांदण्यात न्हाली ।
Sanjay R.
रंग असो गोरा वा काळा
भावनेला रंग निळा निळा
मनास वाटे जावे आभाळा
टिपून घ्यावा रंग जांभळा
होऊन जावे कृष्ण सावळा
Sanjay R.
पायता पायता
दिस आला जोळ ।
चला अकोल्याले
करू नोका घोय ।
शर्टा प्यांट
कायले तू घेत ।
वर्हाडी पेहेराव
पायजेन तेथ ।
चला आता बिगी बिगी
लागा रस्त्याले ।
उन्हाच थोडं पायजा
न्हाई त घोर होईन जीवले ।
Sanjay R.