निकलते जब साथ साथ
तकदीर लेकर हम ।
देखते लोग तस्वीर जादा
और दिलको कम ।
जिंदगी हमारी है
भरा सागर उतने गम ।
किसीको न चिंता कोइ
बस निकलता हमारा दम ।
युही कटेगी जिंदगी
सुख हो या दुख सोचो कम ।
आवो हसते हसते चले
रास्तोमे फुल जादा काटे नम ।
Sanjay R.
माय माझी अशी
जसा मायेचा झरा ।
उलगडता बालपण
वाटा आईचा खरा ।
उठलो पडलो जरी
थोडाच मी रडलो ।
जपले मज आईने
सावलीत तीच्या घडलो ।
लोण्याहुन मउ ती
कधी कठोरही झाली ।
जिवनाचे देउन पाठ
मज चढविले महाली ।
आई रुणी गं मी तुझा
नाही होणार फेड जन्मात ।
होइन आनंदाची काठी मी
नको चिंता म्हातारपणात ।
Sanjay R.
आई गाउन तु
गीत अंगाई ।
केलेस इतके
मोठे आम्हा ।।
फेडण्या रुण
जन्म हा अपुरा ।
हवी मज तुच
आई पुन्हा पुन्हा ।।
Sanjay R.
देवा माणसांना
देरे माणुसकी ।
मनात फुलु दे
आपुलकी ।
खुप झाले
रे अविचार ।
नको आता
दुराचार ।
फुलु दे
सु विचार ।
मनात रुजु दे
सदा चार ।
जगा आणी
जगु द्या ।
मेल्या वरही
स्मरु द्या ।
Sanjay R.
जिवन वेलीला
धरला फुलोरा ।
प्रत्येक फुलाचा
गंधच न्यारा ।
फुला फलांचा
काय तोरा ।
खेळ रंगांचा
विलक्षण सारा ।
एक एक क्षण
एक जिवन धारा ।
आनंदाच्या लाटा
मनाचा पिसारा ।
कधी असेल
वादळ वारा ।
कधी फुलतो
आकाशी तारा ।
Sanjay R.
