झोपडीत एका
संसार चाले ।
आयुष्यच सारे
लक्त्तर झाले ।
फकीर मी काय
नशीबात आले ।
पैश्या शिवाय
कुठे काय चाले ।
कष्ट करूनही
भरेना हे पोट ।
सांगा भविष्य
आहे कुठे खोट ।
शिक्षण पाणी
मुलं अडाणी ।
डॉक्टर विनाच
चाले दवापाणी ।
गरिबाच्या घरची
हीच कहाणी ।
अंधारमय जगणं
मरण क्षणो क्षणी ।
Sanjay R.
No comments:
Post a Comment