" लक्षण हे बर नाही "

झपाटल आता मनाला

भिनलय प्रेमाच वारं ।

बघा पाणीही गोड झाल

अरबी समुद्राच खारं ।

वाट बघाया लागलो

उघडुन दाही दारं ।

माझा मी न उरलो आता

तुज देउन टाकल सारं ।

sanjay R.

वेड्या मना आता

तुझ काही खर नाही ।

क्षणा क्षणाला सुर बदलतो

लक्षण हे बर नाही ।

sanjay R.

" केव्हा येयील हो गोव्याची बस "

मेरी ख्रिसमस

हैपी ख्रिसमस ।

केव्हा येयील हो

गोव्याची बस ।

घ्यायची आहे

फेणीची लस ।

मौज मजेचा

लुटायचा रस ।

आनंद नववर्षात

भरायचा ठसाठस ।

sanjay R.

थंडीचा कडाका

इतका वाढला ।

ब्लँकेट मधुन

निघवत नाही ।

सोडुन दे

सार आता ।

तुजविण काही

बघवत नाही ।

 sanjay R.

राम राम राम

आहेत कितीतरी

कराला काम ।

कंटाळा आला आता

करु या थोडा आराम ।

फिरायला जावे तर

डिमांड मुलांच्या

असतात जाम ।

खरेदीला लागतात

तेवढेच दाम ।

त्यापेक्षा घरीच बसुन

घेउ या रामनाम ।

sanjay R.

खुप खुप वाटत मनाला

हिमालयात जाउन बसाव

इथलीच थंडी सोसवत नाही

जाउन तिथे तरी काय कराव

sanjay R.

गार गार हवा

फुलला गुलाब नवा

सुर्याच्या स्वागताला

निघाला पक्षांचा थवा

sanjay R.

” भुकेला हवी भाजी भाकर ”

घालता फुंकर
उडती पाखर ।
भुकेला हवी
भाजी भाकर ।
sanjay R.


आनंदी बोल
जिवन अनमोल ।
दुखी मन
माती मोल ।
sanjay R.


मनात बहुत
कल्पनांचे झरे ।
आनंदी जिवन
क्षण अपुरे ।
sanjay R.


असतीस तु जाडी
किंवा सनकाडी
परवडली नसती
लाडी गोडी
आठवणीन तुझ्या
धगधगते नाडी
sanjay R.


नको घोडा
नको गाडी
मज हवी
लाडी गोडी
sanjay R.


जिवनाचा आनंद
द्यायचा मज तुला ।
दुखः नाही द्यायचे
मज तुझ्या मनाला ।
sanjay R.


साद तुने द्यावी
कानी माझ्या यावी ।
धाउन येता मी
साथ तुझी असावी ।
sanjay R.


जाणले मी मन तुझे
दे मजसी क्षण तुझे
जगु आता संगतीन
जिवन तुझे माझे
sanjay R.


आठवतात त्या
पावसाच्या धारा
चिंब ओले होउन
वेचलेल्या गारा ।
कागदी नावांचा
खेळ पसारा ।
गाणे पावसाचेनी
ढग गडगडणारा ।
लखलखाट विजेचा
आणी वादळ वारा ।
आला आला पाउस
शाळेला बुट्टी मारा ।
sanjay R.

” दिला पाहुन हिरा ”

आई बाबानी
दिला पाहुन हिरा ।
आता जन्मभर
मागे त्याच्या फिरा ।
sanjay R.


ये माझ्या कवेत
बस अशी नावेत ।
मिळु दे श्वासात श्वास ।
थेंब थेब प्राशन करुनी
विझवु तनाची प्यास ।
sanjay R.


फुलाला अस सजवु
गंध त्यातला घेउ ।
चांदणी रात्र सोबत
बहुपाशात जागउ ।
sanjay R.


कसे सांगु तुजला
मनात आहे लव्ह ।
मनात तुझ्या काय
हूदया माझ्या कळव ।
sanjay R.


मनाच काय
कळत नाय ।
आवाज येतो तिथुन
हेल्लो हाय ।
sanjay R.


वाटत घट्ट बांधाव्या
संग तुझ्या गाठी ।
अम्रुत कराव प्राशन
ओठ लाउनी तुझ्या ओठी ।
sanjay R.


मनात माझ्या
तु अशी बसली ।
सोबत तुझी असतांना
आता चिंता कसली ।
sanjay R.


काय खर काय खोट ।
मन त्याच खुप मोठ ।।
मनात माझ्या तुच राजा ।
का हीच आहे मला सजा ।।
sanjay R.

” परंपरा आणी रुढीं “

हलकेच ओढुनी चादर
निवांत निजली चांदणी ।
वेडा चंद्र निघाला
तिज शोधाया हिरकणी ।
sanjay R.


अंबर करता सिंचन
त्रुप्त होई धरा
चढेल प्रीतीला
रंग खरा, वाह धरा ।
sanjay R.



” परंपरा आणी रुढीं “

नक्कीच आपल्या पुर्वजांनी
ज्या परंपरा आणी रुढीं
बांधुन दिल्यात त्या मागे
शास्त्रीय कारणं आहेत ।
आणी आपण बघतोच
आहोत, त्या काळातही
विज्ञान आणी तंत्रज्ञान
बरेच प्रगत होते ।
जसे ईजिप्त मधील
पिऱयामीड, रामाचा
विमान लंका ते अयोद्ध्या
युद्धानंतरचा परतीचा
प्रवास, रामायणातील
युद्धात वापरले गेलेले
विवीध शस्त्र, महाभारतात
संजय द्वारा ध्रुतराष्ट्राला
दिलेला युद्ध व्रुत्तांत, जुन्या
काळातील मंदीर लेण्या
व त्यांचे अद्वितीय बांधकाम
आणी असे बरेच काही
सांगता येयील ।
आणी म्हणुन जुन्या परंपरा
आणी रुढींना नाकारणे
म्हणजे आपलाच मुर्खपणा
ठरेल ।
sanjay R


.आली बघा दिवाळी
चला जाउ खरेदिला ।
खिशात नाही पैसा
कर्ज काढुया खर्चाला ।
चंपु गंपुला नवा शर्ट
हवी साडी रमीला ।
फाटका शर्ट टाचुन घेउ
चालेल मग दिवाळीला ।
मिठाइ फटाके महाग फार
चिवडाच ठेउ फराळाला ।
पावसान यंदा सार नेल
गवत उरलय उपासाला ।
sanjay R.