कीती तुला गुलाबाच्या
आहे फुलांची ग आवड ।
माझ्याकडेही आहे बाग
काढना तू थोडीशी सवड ।
लाल पिवळा आहे निळा
गुलाब तिथे किती भारी ।
येशील का तू सांग मज
आहे फुलला मोगरा दारी ।
माळते तू गजरा शेवांतीचा
श्वासात भरतो सुगंध सारा ।
मन माझे मग झुलू लागते
स्पर्शून जातो हळूच वारा ।
Sanjay Ronghe
हसायला पण हवे कारण
जीवनाचे हे कसले धोरण ।
हसण्या रडण्याची चिंता इथे
कुणी बांधले हे नवे तोरण ।
हसता हसता रडतो कुणी
मागून पुढे तो जातो गुणी ।
माय बापाचे कष्टच सारे
कोण म्हणतो मी आहे ऋणी ।
होतो बाप जेव्हा म्हातारा
खंगते माय उचलून पसारा ।
मुलगा मुलगी दूर कुठे ते
आठवण येता शोधतो तारा ।
कठीण किती जीवनाची वाट
सरतो अंधार मग होते पहाट ।
जगूच देईना पण भयाण रात्र
श्वास थांबतो नी तूटते गाठ ।
Sanjay Ronghe.
असा कसा हो हा राग
झाला जीवनाचा भाग ।
सकाळ दुपार संध्याकाळ
सांगतो शांत थोडा वाग ।
जिभेची होते वळवळ
डोळ्यांना ही येतो जाग ।
चेहरा पडतो मग लाल
चढल्या आवाजाचा माग ।
बी पी जाते मग वाढून
लागते सगळीकडे आग ।
शांतताच वाटते मग बरी
देवाकडे तीच तुही माग ।
Sanjay R.
उद्या पडन म्हाईत
येते कोन त जिकुन ।
बरबाद होते कोन
भांडे कुंडे हो इकुन ।
आपलं टेन्शन सरलं
त्यायले केलं मोकळं ।
इकासाच्या नावाखाली
ठेवतीन आता ढेकळं ।
पैशाचाच खेळ भाऊ
देशाचं न्हाई कोनाले ।
तुम्ही आम्हीच भैताड
देतो निवडून चोरायले ।
Sanjay R.
संपले नाही हो अजून
खुप तर आहे बाकी ।
भविष्यातील संकटांची
चेपायची आहेत डोकी ।
दुरीतांचा खेळ सारा
नको म्हणतात दुष्मनी ।
आहेत अजाण इथे सारे
चालवतात ना मन मानी ।
मैत्री जपा शत्रुत्व ही जपा
शोधा आता आपला कोणी ।
कळते गळते सारेच इथे
आहे कुणात किती पाणी ।
Sanjay R.
