होते पुढ्यातच जेव्हा
प्रश्न अंतरात किती ।
कुठे शोधशील आता
झाली अवघीच माती ।
गोंजारले फुला संम
हळव्या मनाची प्रीती ।
रोपट्याचे झाड झाले
काय उरले या हाती ।
स्वप्न मनात तूझ्या रे
साथ हवी तुज होती ।
पुसल्या वाटा इथल्या
वाटते कशाची भीती ।
जळू दे निरंजन आता
ज्यासाठी पिळल्या वाती ।
आभाळ बघ मोकळे
अशी असतात नाती ।
Sanjay Ronghe
दगड मातीची ही वाट
बाजूला झुडपे ही दाट ।
दूर दूर किती ती जाते
आहे तिचा वेगळा थाट ।
पाहिले सोडून एकदा
विचारात झाली पहाट ।
धरून पुन्हा मी निघालो
पाहू जाते कुठे ती वाट ।
सुटता सुटेना तो नाद
पडेल परत का गाठ ।
पुन्हा तो दिवस सरला
सांग सोडू कशी मी पाठ ।
अबोल हा इथला वारा
शब्द ऐकण्या झालो ताठ ।
ऐकू दे तू शब्द एकदा
नदीला ही असतो काठ ।
Sanjay Ronghe
