आता थंडी पण नाही
तरी का सारेच चिडीचूप ।
बोलायला विषय हवा
मग सारेच बोलतील खूप ।
चला करू काही तरी
लावू या थोडा धूप ।
आरसा आणा हो कोणी
बघु त्यात आपले रूप ।
सुंदरतेचा हव्यास भारी
चेहऱ्यावर लावा थोडे तूप ।
चूप नका बसू कोणी
मग दिसतात किती विद्रूप ।
Sanjay Ronghe
गेला कुठे तो गारवा
हरवली वाटते थंडी ।
ढगांनी वेढले आकाश
सूर्याची ही घाबरगुंडी ।
ठेविली दूर ती रजई
फिरतो घालून बंडी ।
धुक्यात दिसेना काही
फिरवली कुणी कांडी ।
काळजात होते धडधड
पिकावर दिसतात अंडी ।
का जाईल वाया सारेच
प्रश्न मोठा त्याचे तोंडी ।
कापसाने दिला धोका
नाही भरली हो खंडी ।
तुरीत होता आता जीव
वाटते उलटेल का दांडी ।
Sanjay Ronghe
तुम्हीच सांगा नाही म्हणू मी कशाला
आठवताच तर पडते कोरड घशाला ।
डोळ्यात येतात भर भरून आसवं नी
मन होते अशांत सांगू मी कशाला ।
अंधारी रात्रही असते बरीच ती भारी
कहाणी जीवनाची ठेवते मी उशाला ।
जगायचे म्हणूनच मी जगतो आता
मागू मरण मी मग सांगा हो कशाला ।
व्हायचे ते होऊ दे मीही आहे तयार
अमृत समजून चाखतो मीही विषाला ।
प्रत्येकाची असावी हीच अशी कहाणी
हसता हसता रडतो नका विचारू कशाला ।
Sanjay Ronghe
काय किती ही थंडी
थर थर कापते अंग ।
चला पेटवू या शेकोटी
तापवू काया ही संग ।
हरी हरी म्हणा सारे
गाऊ तुकोबांचा अभंग ।
टाळ चीपड्यांचा नाद
मनात विठ्ठलाचा रंग ।
नाम स्मरण हे चालता
भक्त होती त्यात दंग ।
भाव भक्तीचा हा खेळ
होईल थंडीचा ही भंग ।
Sanjay Ronghe
