तुम्हीच सांगा नाही म्हणू मी कशाला
आठवताच तर पडते कोरड घशाला ।
डोळ्यात येतात भर भरून आसवं नी
मन होते अशांत सांगू मी कशाला ।
अंधारी रात्रही असते बरीच ती भारी
कहाणी जीवनाची ठेवते मी उशाला ।
जगायचे म्हणूनच मी जगतो आता
मागू मरण मी मग सांगा हो कशाला ।
व्हायचे ते होऊ दे मीही आहे तयार
अमृत समजून चाखतो मीही विषाला ।
प्रत्येकाची असावी हीच अशी कहाणी
हसता हसता रडतो नका विचारू कशाला ।
Sanjay Ronghe
No comments:
Post a Comment