शब्दांनी तुझ्याच आता
गुंफले मी हे काव्य नवे ।
बघ डोळ्यात. तू एकदा
दिसेल मज ते काय हवे ।
बघतो आकाश मी जेव्हा
नसते तिथे ते आभाळ ।
मात्र डोळ्यात दिसते सारे
वाटते झाली आता सकाळ ।
जाते अंगही हे शहारून
हलतो जेव्हा गार वारा ।
कुठे शोधू मी सांग जरा
भर दुपारी कुठला तारा ।
तू धरा आणि मी आकाश
मधेच येतो तो ढग काळा ।
सारून ते नभ तू ये जरा
नको विझवू आता ज्वाळा ।
Sanjay R.
No comments:
Post a Comment